ایران نیوز

29 فروردین روز ارتش جمهوری اسلامی ایران‎

29 فروردین روز ارتش جمهوری اسلامی ایران

پس از پیروزی انقلاب، در شرایطی که دشمنان کمین کرده انقلاب و به تبعیت از آنان دوستان نا آگاه، نغمه شوم و خطرناک انحلال ارتش را سرداده بودند و ارتش در حساسترین شرایط حیات خود قرار گرفته بود، امام خمینی (ره) به عنوان بزرگترین حامی ارتش پای در میدان نهاد و نقشه شوم دشمنان انقلاب را نقش بر آب نمود و طی پیامی، با قاطعیت هرچه تمامتر، ضرورت حفظ ارتش را اعلام و در جهت انسجام، یکپارچگی و وحدت ارتش، فرمان تاریخی و مهمی را صادر فرمودند و روز 29 فروردین را روز ارتش نامگذاری کردند.

چه شد که 29 فروردین به نام ارتش نام گذاری شد؟
از 19 بهمن 57 و دیدار همافران نیروی هوایی ارتش با امام خمینی(ره) ارتشی ها با سرعت بیشتری به انقلاب اسلامی پیوستند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از همان اولین روز ، کار خود را برای دفاع از انقلاب اسلامی ایران شروع کردند.اولین درگیری و نا آرامی در منطقه ترکمن صحرا و در نزدیک مرزهای شوروی(سابق) توسط گروهکهای چپ و مزدوران استکبار با هدف خودمختاری منطقه آغاز شد که با اعزام یگانی از کارکنان داوطلب نیروی زمینی ارتش سرکوب شد.

ارتش به سراغ کنترل ناآرامی های سایر مناطق مثل کردستان و آذربایجان غربی رفت. همزمان جنگ روانی علیه ارتش در داخل و خارج کشور به راه افتاده بود و به دنبال آن بود تا ارتش را یک نیروی ضد مردمی و عامل امپریالیسم معرفی کند که همچنان سرکوب مردم را ادامه می داد و بایستی منحل می شد و جای خود را با یک ارتش خلقی یا بی طبقه توحیدی عوض می کرد. همین جوسازی ها سبب شد تا شهید سپهبد ولی الله قرنی اولین رییس ستاد مشترک ارتش در نامه ای استعفای خود در روزهای اول فروردین 1358 را به امام خمینی (ره) تقدیم کند.

 29 فروردین روز بزرگداشت حماسه آفرینی های دلاور مردان ارتش ایران

شهید قرنی در استعفای خود با شکایت از اقدامات ضد انقلاب و دشمنان خارجی و دخالت های بیجا در امور ارتش چنین نوشته بود:

<< معاون نخست وزیر انقلاب که خود را واضع مقررات و مالک الرقاب می داند بدون آنکه بداند ارتش چه موقعیت و چه امکاناتی دارد و متأسفانه بدون اینکه حتی اینجانب را طرف مشورت قرار دهد هر روز دستوراتی صادر می نماید که ارتش بایستی شاهد لطمه ای دیگر بر روحیات افسران و افراد خود و افتادن مقداری سلاح و مهمات و مال و منال به دست افراد ناصالح و وابسته به خارجیان باشد و... وزیر دفاع بدون مشورت و نظر خواهی از اینجانب و خارج از وظایف خود می رود و از رادیو و تلویزیون و مطبوعات نسنجیده می گوید که سربازان فروردین مرخص و بالنتیجه تعداد معدودی که از ارتش با خون دل به سربازخانه ها کشانده بود، نگهداری سربازخانه ها را رها کرده و به موطن خود می روند و شب هنگام عناصر توده ای وابسته به سیاستهای خارجی با کامیونها به سربازخانه ها می روند و باقیمانده اسلحه و مهمات را بار کرده و به خارج از شهر می برند... دولت بدون مشورت با ارتش و آگاه ترین مرجع ارزیابی کردستان، نمایندگانی را به آن صفحات می فرستند که با ورود آنها و اولین سخن پراکنی که می کنند مردم را به پادگان مهاباد ریخته و غارت می کنند و در جلوی همین هیأت فرماندة پادگان را گلوله باران می کنند...>>

 کمتر از یک ماه بعد، سپهبد قرنی توسط گروهک فرقان ترور شد و به شهادت رسید تا علاوه بر آثار جنگ روانی سنگینی که بطور مستقیم و غیر مستقیم توسط دشمنان خارجی، طیف ضدانقلاب، منافقین، حزب توده و عناصر نا آگاه در ارتش جریان داشت، بی انضباطی، سستی و عدم تمکین از فرماندهان نیز به مشکلات ارتش اضافه شود.

مشکلات فراوان ارتش سبب شد تا فرماندهان وقت ارتش جمهوری اسلامی ایران با درخواست وقت ملاقات از امام خمینی(ره) برای بیرون رفتن از این وضعیت چاره اندیشی کنند و از امام (ره) بخواهند ایشان فرماندهی خود بر کل نیروهای مسلح را مجدداً اعلام نمایند. تا با استفاده از این حکم حکومتی قوام و انضباط بر ارتش برگردد. امام خمینی نیز (ره) با صدور پیامی تاریخی در تاریخ 29 فروردین سال 58 خطاب به ملت ، سنگ بنای روز ارتش را گذاشتند.

پیام تاریخی امام خمینی (ره) در سال 1358 و نامگذاری روز ارتش
با پیام تاریخی و حیات بخش امام خمینی (ره) در سال 1358 ارتش تولدی نو یافت و (ارتش جمهوری اسلامی ایران) پا به عرصه وجود گذاشت.

نامگذاری 29 فروردین به نام روز ارتش از ابتکارات امام خمینی(ره) بود.‎

بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏

26 فروردین 58/ 17 جمادى الاولى 99
ملت شریف و مبارز ایران- وفقهم اللَّه تعالى‏

با اهداى سلام و سپاس از مجاهدات خستگى ناپذیر شما ملت شجاع که اهداف مقدس اسلام را تا آستانه پیروزى رساندید و دست خیانتگران داخلى و خارجى را با خواست خداى بزرگ قطع کردید، لازم است به تذکرات زیر توجه نمایید:
1- روز چهارشنبه 29 فروردین روز ارتش اعلام مى‏ شود. ارتش محترم در این روز در شهرستان هاى بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانى خود را از جمهورى اسلامى و ملت بزرگ ایران و حضور خود را براى فداکارى در راه استقلال و حفظ مرزهاى کشور اعلام نمایند.

2- ملت ایران موظفند از ارتش اسلامى استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان نمایند. اکنون ارتش در خدمت ملت و اسلام است و ارتش اسلامى است، و ملت شریف لازم است آن را به این سِمت رسماً بشناسند و پشتیبانى خود را از آن اعلام نمایند. اکنون مخالفت با ارتش اسلامى که حافظ استقلال و نگهبان مرزهاى آن است جایز نیست. ما و شما و ارتش، برادرانه باید براى حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اختلال مفسدین خاتمه دهیم.

3- افراد ارتش موظفند در داخل ارتش حفظ نظم و سلسله مراتب و ضوابط را بکنند. توجه ننمودن به این مسائل موجب ضعف ارتش اسلامى مى‏ شود و نظام را از هم مى ‏پاشد. سربازان و درجه داران و افسران موظفند سلسله مراتب را حفظ و مراعات کنند؛ چنانچه رؤساى فوق موظفند با ارتش به طور محبت و برادرى رفتار نمایند و از دیکتاتورى که در رژیم طاغوت بود اجتناب نمایند. ارتش اسلامى باید با حفظ سلسله مراتب و نظام صحیح اسلامى و اطاعت کامل زیردست از ما فوق و رعایت کامل ما فوق از زیردست، اداره شود. تخلف از این امر ضد انقلاب است و مورد مؤاخذه خواهد بود.

4- افراد خارج از ارتش حق ندارند در امر ارتش دخالت کنند و ارتشى را در داخل ارتش یا خارج بدون مجوز دستگیر کنند. اگر شکایتى دارند یا اطلاع از مجرمیت کسى دارند، روى موازین شرعى و قانونى رسیدگى خواهد شد. دخالت بیجا در داخل ارتش موجب ضعف آنان مى‏شود و مخالف انقلاب اسلامى است.

5- این قشر از ارتش که در خدمت اسلام و ملت هستند و وفادارى خود را از جمهورى اسلامى اعلام نمودند، اگر خداى نخواسته در رژیم طاغوتى خلاف و گناه صغیره کرده‏اند، با برگشت به سوى خداى تعالى و جمهورى اسلامى مورد عفو خداوند رحمان و عفو ملت شریفند، و این جانب نیز آنان را عفو کردم. امید است آنان با دلگرمى و اعتماد به خدا و ملت شریف به خدمت خود صادقانه ادامه دهند و با قدرت در پادگان هاى خود مستقر شوند. از خداوند تعالى عظمت اسلام و مسلمین و هدایت جوانان فریب‏ خورده ‏اى را که مى ‏خواهند در صفوف مسلمان ها تفرقه بیندازند خواستارم، و هوشیارى ملت را در مقابل توطئه ‏هاى غیر اسلامى امیدوار. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.
روح اللَّه الموسوی الخمینى‏
(صحیفه امام، ج‏7، ص: 20 و 21)

astaranews1.ir
ولی داداشی   نماینده آستارا  مشهور به حامد (زاده ۱۳۶۰ در آستارا) مدرس حوزه، دانشگاه و سیاستمدار ایرانی می‌باشد. وی نماینده حوزه انتخابیه آستارا در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی با گرایش مستقل سیاسی می‌باشد.
 وی یکی از اعضای کمیسیون اصل نودم
 با سمت دبیر این کمیسیون خانه ملت می‌باشد.[
]


زندگی‌نامه

ولی داداشی فرزند اسکندر در سال ۱۳۶۰ در محله‌ای به نام قنبرمحله در شهر مرزی بندر آستارا متولد شده است.[۵] وی از سال ۱۳۷۸ تاکنون طلبه (غیر ملبس) حوزه علمیه بوده که دارای کارشناس ارشد فقه و حقوق اسلامی و در حال اتمام دوره درس خارج معادل دکتری در رشته فقه و اصول از حوزه علمیه قم و همچنین دارای کارشناسی ارشد الهیات از دانشگاه شهید بهشتی تهران می‌باشد؛ ولی داداشی قبل از انتخابات نمایندگی دوره دهم مجلس شورای اسلامی به کار تدریس در حوزه و دانشگاه مشغول بود؛ از جمله مکان‌های محل تدریس وی می‌توان به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران،[۶] دانشگاه آزاد آستارا و حوزه‌های علمیه آستارا و تالش با درجه استادی از طرف مرکز مدیریت حوزه علمیه قم اشاره کرد. از داداشی به عنوان جوان‌ترین نماینده منتخب استان گیلان یاد می‌شود.[۵]
پیشینه سیاسی

ولی داداشی در یازدهین دوره انتخابات ریاست جمهوری یکی از اعضای ستاد انتخابات حسن روحانی در آستارا بود[۷] ولی در انتخابات مجلس بدون وابستگی به احزاب و تشکل‌های سیاسی و به صورت مستقل وارد عرصه انتخابات شده بود[۷] که توانست بر نامزد مورد حمایت ائتلاف اصولگرایان گیلان،[۸][۹][۱۰] غلامرضا مرحبا نفر دوم[۱۱] با حمایت نامزد سابق اصولگرای آستارا شاپور مرحبا و ائتلاف اصلاح طلبان[۱۲] و اعتدالگرایان،[۱۳] بختیار حیدرنیا نفر چهارم[۱۱] با حمایت نامزد سابق اصلاح طلب آستارا حسن زحمتکش از مجموع ۵۰٬۸۶۶ رأی مأخوذه (۴۹٬۷۲۹ رأی صحیح نامزدهای انتخاباتی) با کسب ۱۴۱۷۳ رأی به عنوان نماینده مردم شهرستان آستارا برگزیده شود.[۱۴] پس از انتخابات، داداشی بنا بر اظهارات خودش مبنی بر مستقل سیاسی بودن توسط خبرگزاری‌های مطرح کشور نظیر ایسنا،[۱] تسنیم،[۱۴] انتخاب[۱۵] و خبرآنلاین[۱۶] در فهرست نمایندگان مستقل دسته‌بندی شد. با این حال وی توسط خبرگزاری فارس و خبرگزاری مهر فردی از حزب اصولگرایان قلمداد شد.[۱۷][۱۸] در صورتی که نام ولی داداشی در فهرست منتشر شده از سوی خبرگزاری فارس در سی ام بهمن ۹۴ در فهرست کاندیداهای مورد حمایت ائتلاف اصولگرایان گیلان تا قبل از انتخابات ۷ اسفند نبود.[۱۹] همچنین خبرگزاری مهر علاوه بر شتاب زدگی در اعلام وابستگی داداشی به حزبی خاص، نتیجه انتخابات در آستارا را قبل از اعلام رسمی فرمانداری، از زبان فرماندار منتشر کرده بود که با اعلام سیروس شفقی فرماندار آستارا خبر مربوطه تکذیب شد.[۲۰] داداشی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه خود را مستقل دانسته اما از طرف برخی خبرگزاری‌ها اصولگرا نامیده شده، گفت: ما در عالم سیاست، انحصار نداریم. این‌طوری نیست که یک نماینده‌ای یا اصول‌گرا باشد یا اصلاح‌طلب. یک شق سومی هم می‌تواند این وسط باشد که می‌توانند اظهار نظر بکنند و آن‌ها مستقل‌ها هستند. امروز مستقل‌ها در مجلس با آمار ۷۹ نماینده وارد مجلس شده‌اند که رقم قابل توجهی است و پیش‌بینی من این است که این تعداد در انتخابات دور دوم به عدد ۹۰ برسد.[۲۱]
انتخابات مجلس دهم
انتخابات مجلس شورای اسلامی ۹۵–۱۳۹۴
#     نامزد     وابستگی حزبی (ائتلاف)     رای     %
۱     ولی داداشی         مستقل سیاسی     ۱۴٬۱۷۳     ۲۷٫۹
۲     غلامرضا مرحبا         ائتلاف بزرگ اصولگرایان     ۱۰٬۶۰۸     ۲۰٫۸۵
۳     جلیل کریمی‌نژاد         اصولگرای مستقل     ۶٬۶۲۵     ۱۳٫۰۲
۴     بختیار حیدرنیا         حامیان دولت     ۵٬۷۸۶     ۱۱٫۳۷
۵     میثم ضارب نیا         اصلاح طلب مستقل     ۳٬۱۶۰     ۶٫۲۱
۶     علیرضا نعمتی         جبهه پایداری     ۲٬۹۳۱     ۵٫۷۶
...     سایر نامزدها     ۶٬۴۴۶     <۱۳
آرای غیرصحیح مأخوذه     ۱٬۱۳۷     ۲٫۲۳
آرای مأخوذه     ۵۰٬۸۶۶
مجلس

ولی داداشی در نخستین نطق خود در تیرماه ۹۵ خواستار حل مشکل بیکاری جوانان، پرداخت حق مرزنشینی به فرهنگیان آموزش و پرورش آستارا، رفع مشکلات موجود در گمرک آستارا و نهایتا در خطاب به وزیر راه خواستار حضور دوباره دارندگان مدرک کارشناسی ناپیوسته در سازمان نظام مهندسی شد که سبب بیکاری ۵۰۰۰ جوان تحصیل کرده شده است.[۲۲]
مواضع و دیدگاه‌های سیاسی

وی با انتشار ویدئو در وبسایت شخصی خود مواضع و دیدگاه‌های خود را در معرض دید عموم مردم گذاشت.[۲۳]
حمایت از دولت

بنده معتقدم تا زمانی که دولت در مسیر مردم، قانون و انقلاب حرکت کند باید از دولت حمایت کرد مگر اینکه از مسیر خود خارج گردد. داداشی گفت که می‌بایست از حقوق مردم دفاع کرد؛ ولی نظر بنده این است که تا به امروز دولت فعلی خوب بوده و امیدواریم بهتر از این شود و مجلسی هماهنگ با دولت تشکیل گردد.[۲۴]
برجام

فلسطین جزء سرزمین­هایی‌ است كه اولین تمدن­های بشری را در خود جای داده و دارای قدمت هزاران ساله است، اماكن مقدس بسیاری از سه دین آسمانی در آن وجود دارد كه اهمیت آن را دو چنان می‌نماید.

تهران- الکوثر:  براساس اسناد تاریخی، اقوام اولیه‌ای كه در نقاط مختلف این سرزمین سكونت داشته‌اند، عبارتنداز: ‌آموریان، آرمیان، كنعانیان و...

بنی اسرائیل بعد از این اقوام و در بعضی نقاط فلسطین زندگی كردند، البته هم زمان با چند قبیله عبری(بنی اسرائیل) ‌اقوام دیگری نیز مانند كلدانی‌ها،‌ آشوری‌ها و... در فلسطین زندگی می‌كردند، بنابراین ادعای آنها مبنی بر حق تاریخی بر سرزمین فلسطین صحیح نمی‌‌باشد.

صهیونیست­ها بیش از یك قرن و نیم پیش برای ایجاد اتحاد بین یهودیان سراسر دنیا حركت خود را آغاز كردند، آن‌ها در ابتدا شعار وطن یهودی در آرژانتین یا یكی از كشورهای آفریقایی (بیشتر اوگاندا مطرح بود) سردادند ولی بعدها این شعار برای همراهی و هماهنگ­تر كردن یهودیان سراسر دنیا (با دادن بار اعتقادی) متوجه فلسطین به عنوان سرزمین موعود! یهود شد.

این سرزمین تا زمان خلیفه دوم در دست رومی‌ها بود كه بوسیله پیمان‌نامه با صلح و آرامش و بدون خون‌ریزی بدست مسلمانان فتح شد و تا آخر دوران عثمانی‌ها جزء قلمرو حكومت‌های اسلامی و منطقه‌ای با اكثریت مسلمان و بدون هیچ مزاحمتی برای سایر ادیان بود.

سئوالی که در اینجا مطرح است این است که چرا صهیونیست ها خاورمیانه را انتخاب کردند؟

دلیل اول اینکه همه ادیان آسمانی که مردم را به توحید دعوت کردند ، پیامبران عظیم الشانی که مبعوث شدند ، به دنیا آمدند و به شهادت رسیدند ، در خاورمیانه قد علم کردند . حساسیت دوم موضوع نفت و انرژی است ، به طوریکه ۷۵% انرژی دنیا از خاورمیانه در حال تردد است .

عامل سوم اینکه خاور میانه قلب جهان اسلام است . این منطقه تراکم مسلمانان دنیا را در خود جای داده است و مسلمانان با توجه به دستورات دینی خود که آن ها را به خود اتکایی از مسیحیان و یهودیان و دوری از تبعیت از آن ها تشویق می کندو برعکس غربی ها مایل به تسلط بر تمام مردم دنیا از جمله مسلمانان بودند ، بنابراین برای تسلط و کنترل هرچه بیشتر مسلملنان به این نتیجه رسیدند که یهودیان را در این منطقه مستقر نمایند.

. عامل چهارم : موقعیت جفرافیایی است . جغرافیای خاورمیانه به گونه ای است که محل تلاقی چند قاره دنیا است در واقع قلب آسیا ، افریقا و اروپا است . نمی توان امروز از اقتدار سخن گفت ولی خاورمیانه را نادیده گرفت .

لذا وضعیت و مراحل اشغال این سرزمین مقدس به چهار مرحله تقسیم می­شود:‌

1. پیش از اشغال انگلیسی­ ها

تعداد یهودیان [در فلسطین] از 56 هزار نفر [یعنی معادل] 8درصد در مقابل 644 هزار فلسطینی، [معادل] 92 درصد تجاوز نمی‌كرد و میزان اراضی آنان هم به 2درصد می­رسید.

نخستین موج مهاجرت یهودیان در سال 1882میلادی(1261هجری شمسی) آغاز شد و تعداد مهاجران تا 1903 میلادی(1272هجری شمسی) به حدود 20 هزار نفر رسید.[در جنگ جهانی اول دولت عثمانی شكست خورده و كشور عثمانی تجزیه شده و بین قدرتهای بزرگ آن دوران، فرانسه و انگلیس تقسیم می‌شود] پس از اشغال فلسطین توسط انگلیس، در آوریل 1917میلادی(1286 هجری شمسی) بالفور ( وزیر امور خارجه انگلیس) وعده ایجاد میهن ملی یهود را در فلسطین به یهودیان وعده داد. 

پس از جنگ جهانی اول در سال 1919 میلادی مقارن با 1218 شمسی با شكست عثمانی و تجزیه این سرزمین پهناور اسلامی سرزمین فلسطین با توطئه انگلیسی‌ها به قیمومیت«سرپرستی» انگلیس در می‌آید.

قیمومیت یعنی اینكه مردم سرزمین آنقدر عقب مانده باشند كه نتوانند خود را اداره كنند،‌ بنابراین كشوری‌كه توانمند است می‌آید و به حساب كمك به آن سرزمین حكومت می‌كند و مردم آن سرزمین را در حكومت داری توانمند می‌كند و سرآخر سرزمین را به مردم همان سرزمین می‌سپارد

انگلیسی‌ها كه صهیونیست­های یهودی در آن نفوذ داشتند، در دوران قیمومیت اقدام به واگذاری زمین­های فلسطین به آژانس یهود كردند، در این بین این آژانس تلاش می‌كرد علاوه بر زمین­هایی كه انگلیسی‌ها به آنها می‌دهند با مسلمانان وارد معامله شوند و زمینهای آنها را خریداری كنند، از آنجا كه علمای وقت به اندیشه شوم این یهودیان پی برده بودند، ضمن آگاه ساختن مسلمانان،‌ حكم ارتداد و كشتن افرادی كه زمینهای خود را به یهودیان می­فروشند صادر كردند. صهیونیست‌ها به ناچار یا با ظاهری مسلمان و یا توسط وكلای مسیحی زمینهایی را از مسلمانان خریداری كردند با این حال تا سال 1948 یعنی 60 سال پیش كه انگلیسی­ها این سرزمین را ترك كرده و به صهیونیست­ها واگذار كردند و آنها اعلامیه استقلال اسرائیل را صادر كردند، نزدیك به 6/6 درصد كل سرزمین فعلی فلسطین را در اختیار داشتند در حالیكه قبل از اشغال فلسطین یهودیان تنها 2 درصد فلسطین را در اختیار داشتند. 

و اما پس از 1948 یك رشته اتفاقاتی رخ می‌دهد كه اسرائیل مناطق بیشتری را در اشغال خود در می‌آورد كه مهمترین آنها جنگ 1948 و 1967 است.

2. صدور قطعنامه سازمان ملل

صدور قطعنامه سازمان ملل متحد در 29/11/1947 در مورد تقسیم فلسطین به دو كشور فلسطینی و یهودی و تجزیه 54 درصد از سرزمین فلسطین.  54 درصد به صهیونیستها تعلق گرفت و مابقی به فلسطینیان.

3. از جنگ 1948 تا جنگ 1967

صهیونیست­ها در روز 15/5/1948، ساعاتی پس از اعلام پایان قیمومیت انگلیس، برپایی دولت خود را اعلام كردند و جنگ بین باندهای تروریستی صهیونیستی و فلسطینیان آغاز شد،ارتش­های عربی به حمایت از ملت فلسطین وارد نبرد با صهیونیست­ها شدند ولی چون آمادگی برای این جنگ نداشتند، شكست خوردند، البته وابستگی این ارتش‌ها به ویژه فرماندهان آن‌ها به استعمار انگلیس نیز در ناكارآمدی آنان بسیار مؤثر بود.

« پس از اعلام موجودیت رژیم اشغالگر قدس و توسط بن گوریون، اولین جنگی كه این رژیم علیه فلسطین و كشورهای عربی منطقه به راه انداخت به جنگ 1948 معروف است. در طی این جنگ صهیونیستها 78 درصد كل خاك فلسطین را به اشغال خود در آوردند. در اثر این جنگ، نخستین مرحله آوارگی بزرگ مسلمانان فلسطین به وقوع پیوست. طی آن حدود یك میلیون فلسطینی از مجموع یك میلیون و نهصد هزار فلسطینی در آنزمان آواره شدند. حدود 200000 تن از مسلمانان فلسطین به نوار غزه مهاجرت كردند و 496000 تن به اردن و 100000 تن به لبنان و 85000 تن به سوریه و 20000 تن به مصر و عراق كوچ كردند»، «در سالهای 1953 و 1950 کنست رژیم صهیونیستی قوانینی را مبنی بر مصادره اراضی فلسطینی ها به تصویب رساند.»

هنگام شروع جنگ 1948 تعداد فلسطینیان به 000/056/2 در مقابل 000/650 یهودی می­رسید. بخش اعظم افزایش جمعیت یهودی در اثر مهاجرت‌های مورد حمایت نیروهای اشغالگر انگلیسی بوده‌‌است. یهودیان كه تنها 66/5 درصد از اراضی فلسطین را در اختیار داشتند، در طول دوره قیمومیت انگلیس، ‌بر 11 درصد از سرزمین و از جمله 191 روستا و 7 شهر با زور مستولی شدند. سرانجام با اشغال تقریباً 4/3 (سه چهارم) خاك فلسطین در جنگ 1948، نیمی از فلسطینیان از سرزمین و خانه و كاشانه خود رانده شدند و به صورت آوارگان در اردوگاه­ها به حیات خود ادامه دادند.

4. پس از جنگ 1967م (1346ش) اعراب و اسرائیل معروف به جنگ شش روزه

صهیونیست­ها در جنگ ژوئن 1967م با قیمانده فلسطین را همراه با شبه جزیره سینای مصر و ارتفاعات جولان سوریه به اشغال خود درآوردند. مجموع سرزمین­های عربی زیر سلطه صهیونیست‌ها به 89359 كیلومتر مربع یعنی چهار برابر زمینهای اشغال شده پیش از جنگ 1967م رسید. پیش از جنگ، فلسطینی­ها 25/2میلیون نفر یعنی 70 درصد از جمعیت را در مقابل 30 درصد یهودیان- كه این درصد در اثر مهاجرت یهودیان از سراسر دنیا بود- تشكیل می­دادند. در طول این جنگ بیش از 410 هزار فلسطینی آواره شدند.اسكان صهیونیست‌ها در كرانه باختری و نوار غزه با احداث نخستین شهرك به نام كفر عتصیون در كرانه باختری در 25/11/67 آغاز شد و تنها در سال اول اشغال، 14 شهرك احداث و 12270 مهاجر یهودی در آن­ها اسكان یافتند.

5. آخرین جنگ اعراب و اسرائیل و آغاز روند سازش

انور سادات، رئیس ­جمهور مصر اولین دولتمرد عربی بود كه پس از جنگ 1973م[13][10] (1352هـ .ش) اعراب و اسرائیل معروف به جنگ رمضان با اسرائیل سازش كرد و آن­ را به رسمیت شناخت و با عقد قرارداد سازش (كمپ دیوید) با این رژیم، موجبات یاس و ناامیدی امت عربی را در مبارزه با اسرائیل و آزادسازی فلسطین فراهم كرد. حضرت امام(ره) بارها این حركت خائنانه به آرمان فلسطین و امت اسلامی را تقبیح كردند. ایشان در موضع خود نسبت به صلح انورسادات فرمودند: «من جداً اقدامات انورسادات ( توافقات كمپ دیوید) را محكوم می‌كنم، سادات با قبول صلح با اسرائیل وابستگی خود را به دولت استعمارگر آمریكا آشكارتر نمود و ملت مصر باید دست این خیانتكار _انورسادات_ را از كشور خود قطع كند و ننگ سرسپردگی به آمریكا و صهیونیسم را از ملت بزداید

نقش ایران چه تأثیری در حركت و پیروزی­های ملت فلسطین داشته است؟

بی­ تردید انقلاب اسلامی ایران نه تنها در انقلاب اسلامی مردم فلسطین نقش بسزایی داشته، بلکه نقش محوری در بیداری و هوشیاری جهان اسلام نیز داشته است. انقلاب اسلامی ایران تبدیل به الگویی برای اسلام‌خواهی، استكبارستیزی و آرمان تشکیل حکومت اسلامی در بین ملت‌های اسلامی شده به گونه‌ای که اردوگاه غرب و سران غیر مردم­سالار عرب را به چالش و واکنش کشانده‌است. آن‌ها به خوبی دریافتند که بیداری جهان اسلام با این همه پتانسیل به ضرر غرب و استمرار حکومت سران غیر مردم سالار عرب خواهد بود. انقلاب اسلامی تأثیر عمیقی برملت مسلمان فلسطین در زمینه بازگشت به آموزه­ های دین، امیدوار شدن به توانایی­های خود، الگو قرار دادن نظام اسلامی توسط مبارزان فلسطینی، قرار دادن مسجد به عنوان پایگاه اصلی مبارزه با دشمنان، سامان دادن وحدت بر محور اسلام و شكل­گیری گروههای جهادی (چون حماس و جهاد اسلامی) به جای گذاشته است كه انتفاضه، محصول تأثیرپذیری مبارزات ملت فلسطین از انقلاب اسلامی است. مدیریت بحران فلسطین تا مدت مدیدی به دست دولت‌های عربی و رهبران سازمان‌های چریکی فلسطینی قرار داشته است ولی آن‌ها نتوانسته­اند در معادله موجود تغییری پدید آورند. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و رهنمود حضرت امام خمینی(ره)که از دریچه مقاومت اسلامی و سازش ناپذیری با اسرائیل به مساله فلسطین می­نگریست، تحولات بسیاری در این مسئله بوجود آمد. پیروزی جنبش حزب­الله در لبنان مرهون اندیشه امام خمینی (ره) است. به گفته سید حسن نصرالله پایه اساس ایده مقاومتی كه در این كشور شروع شد و به حركت درآمد در عمق، قدرت، فعالیت و جدیت خود به امام خمینی (ره) بر می­گردد و اوست كه همه این ابعاد را به مقاومت بخشید و عقب­نشینی بدون قید و شرط رژیم صهیونیستی در سال 2000 از این کشور، یکی از مهمترین پیروزی­های آن‌ها بر رژیم صهیونیستی است که توسط اسلام­گرایان بدست آمد. عقب­نشینی اسرائیل از نوار غزه در سال 2005 نیز مدیون جریان مقاومت اسلامی فلسطین است که در اقدام بعدی با پیروزی در انتخابات، زمام امور دولت را در دست گرفت و مشروعیت انتخاباتی را در كنار مشروعیت انقلابی از آن خود ساخت. این تحولات عمدتاً مدیون تفکر امام خمینی(ره) است که اندیشه اسلام انقلابی و مبارزه را اساس حرکت برای آزدسازی فلسطین قرار داد و جریان مقاومت اسلامی را در منطقه گسترش داد. رهبر شهیدجنبش جهاد اسلامی دکتر فتحی شقاقی در رابطه با نقش انقلاب ایران و تأثیر آن بر مبارزات مردم فلسطین گفته است:« هیچ چیز به اندازه انقلاب امام خمینی(ره) نتوانست ملت فلسطین را به هیجان آورد و احساسات آن­ها را برانگیزد و امید را در دل­هایشان زنده كند. با پیروزی انقلاب ­اسلامی ما به خود آمدیم و دریافتیم كه آمریكا و اسرائیل نیز قابل شكست هستند، ما فهمیدیم كه با الهام از دین اسلام می­توانیم معجزه كنیم و از این رو ملت مجاهدمان در فلسطین، انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی را به دیده تقدیر می­نگرند و امام خمینی(ره) را از رهبران جاوید تاریخ اسلام می­دانند.

نامه  یك نویسنده و محقق  و فعال حقوق بشر  و رو زنامه نگار   و فرزند جانباز 65 درصد و برادر جانباز و ارتشی بازنشسته به ریس جمهور محترم ایران دكتر روحانی  
dardnews.ir       astaranews1.ir

جناب آقای دكتر روحانی ریس جمهوری ایران   
  با سلام    پیرو نامه های قبلی و نامه  های قبلی خدمت جنابعالی 

  اینجانب اسماعیل اسدی دارستانی   درجه دار بازنشسته ارتش  نویسنده و محقق پنچ کتاب  و روزنامه نگار و اولین وبلاگ نویس  و مستند ساز  و فرزند جانباز 65 درصد و برادر جانباز  میزان تحصیلات  فوق دیپلم و فرزندم هم  سرباز ارتش است  .....   ضامن چند نفر بودم  مجبور شدم ماشین ام را که مسافرکشی می کردم  بفروشم  و مقداری قرض بکنم قسط وام گیرندهها در بانک ها بدهم  و چند ماهی است بخاطر ضامن بودن سه نفر  از حقوقم کسر می شود فقط من پانصد هزار تومان دریافتی دارم هیچ گونه در آمدی ندارم .....   تاكنون میلیون ها تومان بخاطر اقساط  وام های كه برای دیگران ضامن ایستادم  قرض كردم و دادم و توان خرید یك نان ندارم تنها منبع در آمد من ماشین ام بود كه مسافر كشی می كردم آنهم بخاطر  ضامن بودن فروختم قسط وام گیرنده در بانك انصار را دادم  و چند روز هم حقوقم توقیف كامل شده بود مجبور شدم یك میلیون وپنجاه هزار تومان  قسط وام گیرنده كه ضامن اش بودم  سود بگیریم بدهم و تاكنون هشت میلیون بخاطر اینكه زندان نروم  بخاطر وام های  كه ضامن ایستاده بودم سود كردم خلاصه ریس جمهور عزیز وضعیت مالی من اسفناك حتی قادر نیستم نان  خالی برای  زن و فرزندم بخرم با قرض و... زندگی  می كنم .

   برای استخدام در اسکله بندر  آستارا(استان گیلان )  از فرماندار امام جمعه بنیاد شهید  نماینده آستارا و آیت الله قربانی نماینده ولی فقیه در استان گیلان و استاندار گیلان   نامه بردم تشکیل پرونده دادم    با توجه به وضعیت من درخواست دارم دستور استخدام من در اسکله آستارا را بدهید حتی پول خرید نان ندارم(ماهها ست به شما واستاندار گیلان و فرماندار  شهرستان  آستارا و نماینده آستارا و امام جمعه  و شوراها نامه و مشكلم را  گفتم  كسی  به دادم نرسیده است ) را احتیاج بکار دارم ( خواهشمند است دستور فرمایید  مرا در اسلكله بندر آستارا استخدام كنند ....حتی خدماتی    ...  ) 

در انتخابات 1392  و امسال فعال ستادی و حامیان دكتر روحانی بودم و در فضای مجازی برای دكتر روحانی  فعالیت می كردم
 با تشکر

 اسماعیل اسدی دارستانی 

درجه دار بازنشسته ارتش و  نویسنده و محقق( پنج كتاب ) و فرزند جانباز 65درصد  و برادر جانباز   و فعال حقوق بشر  و رو زنامه نگار و مستند ساز   از  آستارا   استان گیلان  09119812795

بنام خدا

 ریس جمهور محترم اسلامی ایران - دكتر روحانی

 سلام علیكم  احتراما به استحضار عالی می رساند

 موضوع : درخواست رسیدگی و حكم شهادت  جانباز 65 درصد هشت سال دفاع مقدس حاج اسدالله اسدی   دارستانی ( شادروان )

 جانباز 65 درصد  بسیجی هست سال دفاع مقدس حاج اسدالله اسدی (59 تا 63) بعداز بارها جانبازی  در سال 1363 رسما  بعلت بیماری در اثر جانبازی خانه نشین و زمین گیر شد و هر روز بستری بود یا در خانه افتاده بود  و تاكنون دوبار بخاطر وخامت جانبازی در زمان جنگ به آلمان اعزام شد.

بعداز سالها زمین گیری و كار افتادگی كلی  و بستری در بیمارستان  در سال 1388 مهرمان به لقا الله پیوست.

در زمان بعلت اعمال نفوذ نماینده سابق و جریان انحرافی-تیم مشایی  -( چون من وبلاگ نویس و روز نامه نگار شناخته شده بودم علیه ایشان می نویشتم) پرونده را ناقض دادند به كمیسیون ماده 15 بنیاد حكم شهادت ایشان صادر نشد. حتی سه برگ اصلی كه اثابت می كرد وی در اثر جانبازی فوت شده در پرونده  بنیاد نبود با نامه بنیاد بعداز  كمیسیون ماده 15 بنیاد با نامه بنیاد از بیمارستان  شفا وایثار اردبیل گرفتم...و نامه و گواهی دكتر دولتی كه تایید نموده بود  ایشان در اثر ات جانبازی  فوت شده را نفرستاده بود ند و من بعداز دوباره از دكتر زمان  فوت  كه بیمارستان  دولتی بودم گرفت.

1-      گواهی پزشك بیمارستان  دولتی آستارا فوت بر اثر جانبازی  2 برگ( تاریخهای 25/11/90  و2/11/89 ) كه به كمیسیون نفرستاده بودند دوباره گرفتم 

2-       مدارك بستری موج گرفتگی و اعصاب و روان  به شماره نامه 11321/10/3-17/11/89(دوبرگ) كه در پرونده بنید نبود

3-      مدارك بیمارستان ایثار بنیاد شهید تخصصی اعصاب و روان اردبیل  نامه شماره 20311/13/5506 -3/11/89 هشت برگ سابقه بستری  موج گرفتگی ..كه در پرونده جانبازی پدرم نبودند

هر سه نامه را بعلت نبودن سوابق با نامه بنیاد شهید  گرفتم..اما به كمیسیون ماده 15 ارسال نشده است

درخواست رسیدگی بعداز سالها اعمال نفوذ در عدم صدور حكم شهادت جانباز 65 درصد  بسیجی هشت سال دفاع مقدس  با توجه به مدارك موثق  و تایید دكتر بیمارستان مرگ بر اثر جانبازی ..درخواست حكم شهادت ایشان را از طرف  10 نفرفرزندان آن مرحوم   و خانواده را دارم..

با تشكر  اسماعیل اسدی دارستانی  (فرزند جانباز 65 درصد حاج اسد الله اسدی دارستانی شادروان )

09119812795

آدرس :  گیلان – آستارا – روستای سیبلی – كوچه بوستان جنوبی – پلاك 41  كد پستی 14444-43951

تلگرام با همه زشتی‌ها و زیبائی‌هایش نباید مساله اصلی این روزهای کشوری همچون جمهوری اسلامی ایران باشد. ما مسائل مهم‌تری داریم که تلگرام در مقایسه با آنها از مسائل فرعی محسوب می‌شود ولی متاسفانه نوع برخورد با آن موجب شده اکنون جایگاه خود را با مسائل اصلی عوض کرده است.
 تردیدی وجود ندارد که تلگرام، نه مطلقاً بد است و نه مطلقاً خوب. یک ابزار است که چگونگی استفاده از آن می‌تواند آن را بد یا خوب و زیبا یا زشت جلوه دهد. درست مثل یک کارد تیز که هم می‌تواند ریسمان را از دست و پای کسی که دربند است ببرد و او را آزاد کند و یا به قلب کسی فرو برود و او را از پا در آورد.
 در چند سال اخیر که تلگرام به ایران راه پیدا کرد، خدمات زیادی به همه ارائه داد کما اینکه ضربه‌های زیادی هم وارد کرد. سنجش میزان سود و زیانی که تلگرام در این سال‌ها به کشور و جامعه ما وارد کرده شاید میسر باشد ولی فعلاً محاسبه دقیقی دردست نداریم که با تکیه بر آن بتوانیم قضاوتی دقیق ارائه دهیم.
 با اینحال می‌توانیم به صورت کلی بر این واقعیت تکیه کنیم که این پیام رسان پرنفوذ و پرجاذبه برای امنیت ملی، برای اخلاق و برای اعتقادات خطرهائی آفرید کما اینکه به ارتباطات، به تبلیغات و به اشتغال زائی خدمات شایانی کرد.
 ما که اهل رسانه هستیم در عین حال که از فضای گسترش فضای مجازی به ویژه در سال‌های اخیر دچار تنگنا شده ایم، از تلگرام استفاده‌های زیادی برای تسهیل در امر روزنامه‌نگاری در زمینه انتقال سریع مطالب، فیلم‌ها، عکس‌ها، اسناد و مدارک و حتی عرضه روزنامه در قالب الکترونیک آن به دورترین نقاط جهان و در کمترین زمان ممکن برده ایم. این بهره‌ها به شکل‌های مختلف نصیب عموم مردم چه در روابط شخصی و خانوادگی و چه در ارتباط اداری و اجتماعی نیز شده است. گستره استفاده از تلگرام از نظر کاربری بقدری زیاد است که تمام اقشار جامعه از عادی‌ترین سطح اجتماعی تا علمی‌ترین و مقدس‌ترین سطح حتی دفاتر مراجع تقلید را در بر گرفته و تقریباًّ شمول عام و کلی پیدا کرده است.
 نکته بسیار جالب و قابل توجه اینکه اقشار مذهبی، انقلابی و سینه چاک نظام با به راه انداختن صدها هزار کانال تلگرامی امکانات گسترده‌ای را برای تبلیغ دین، افکار سیاسی و انقلابی خود در جهت حمایت از ا نقلاب و نظام جمهوری اسلامی پدید آورده و ارتباطات قدرتمندی را برای پیشبرد سریع اهداف خود شکل داده‌اند.
 این امکانات که از متن تا تصویر و فیلم و صدا را شامل می‌شود بی‌نظیر و بسیار تاثیرگذار است بطوری که بسیاری از این کانال‌ها تا امروز با اینکه مدتی از اعلام رسمی فیلتر شدن تلگرام گذشته، همچنان به کار خود حتی با فیلترشکن ادامه می‌دهند و حاضر نشده‌اند آن را ترک کنند.
 درست است که عده‌ای با استفاده از تلگرام ضربه‌های زیادی به اخلاق، پایه‌ها و بنیان خانواده و حتی امنیت ملی کشور وارد ساخته‌اند ولی نکته مهم این است که اولاً نباید فقط جنبه منفی را دید و با تکیه بر آن قضاوت کرد و تصمیم گرفت و ثانیاً به این واقعیت باید توجه کرد که فیلتر کردن در شرایط امروز جهان، نمی‌تواند موجب خارج شدن تلگرام از دسترس کاربران شود. به همین دلیل باید با پدیده بسیار پیچیده تلگرام و اصولاً امکانات ارتباطی جهان معاصر دقیق‌تر برخورد کرد.
 این برخورد می‌تواند با تکیه بر چند مولفه باشد.
اول آنکه مسئولان ارشد نظام در یک توافق روشن به تصمیم برسند بطوری که در ابعاد و جزئیات آن اختلافی وجود نداشته باشد.
 دوم آنکه محور برخورد با تلگرام، شکستن انحصار باشد که طبعاً مستلزم فراهم ساختن زمینه جذب داوطلبانه مردم به پیام‌رسان‌های داخلی خواهد بود.
 سوم و مهم‌تر از همه آنکه مسئولان در گفتار و عمل چنان صداقتی داشته باشند که مردم را جذب کند. مردم اگر جذب صداقت مسئولین شوند، جذب ماهواره و سایر ابزارها نخواهند شد. حاکمان اگر بر قلب‌ها حکومت کنند، هیچ قدرتی نمی‌تواند مردم را از آنها دور کند و اخلاق و امنیت را به خطربیاندازد.
 به این واقعیت تاریخی توجه کنیم که تحریم و توقیف و فیلتر کردن همانطور که نتوانست ویدئو و ماهواره را کنار بزند تلگرام را هم نمی‌تواند کنار بزند. آنچه می‌تواند بر مفاسد تلگرام فائق آید، عملکرد صادقانه مسئولین است. اعتماد مردم را جلب کنید تا اعتقادات و اخلاق و همراهی مردم با نظام حفظ شود.
 در این صورت است که تلگرام نفوذ و جاذبه خود را از دست می‌دهد و در برابر آنچه مسئولان بگویند و بخواهند مقاومتی نمی‌تواند داشته باشد. تردیدی نداشته باشید که فیلتر کردن و حکم قضائی و بخشنامه و فشار نمی‌تواند بر تلگرام فائق آید، آنچه می‌تواند بر تلگرام فائق آید، صداقت شماست که اعتماد مردم به شما را جلب می‌کند و هر چیزی که در برابر اراده شما قرار گیرد را از کار خواهد انداخت. تلگرام الان بحكم دادگاه فیلتر شد اما چهل میلیون در ایران عضو دارد ...  ااد 

ایران اگر چه طی دو جنگ جهانی اول و دوم در همان بدایت امربی طرفی خود را اعلام داشت اما به دلیل شاخصه های ژئواستراتژیك و ژئوپلتیك منطقه ای طی این دوجنگ آماج حملات سنگین قرار گرفت.در طی   جنگجهانی دوم  ، علی الخصوص بر اساس تبعات سنگین اقتصادی این جنگ برای ایرانكه منتهی به قحطی های سراسری در ایران شد 10میلیون  در جنگ اول و 8 میلیون در جنگ دوم  ایرانی كشته شدند و كه بیشتر افراد  توسط اشغالگران نسل كشی شدند  كشته یا از نداتشن غذا و دارو كشته شدند  تمام آذوقه ملت را اشغالگران به كشور خود ارسال كردند و بسیاری از زیر ساختهای سیاسی و اقتصادی ایران نابود گشت و اما بعد..

به دولت  جمهوری اسلامی ایران پشنهاد می كنم تا دیر نشده  یك یادبود 10 میلیون كشته ایرانی  جنگ جهانی اول در تهران احداث كند
 و پی گیر غرامت جنگی و نسل كشی  دولتهای روسیه و عثمانی  و انگلیس و..  در طول اشغال ایران در جنگ جهانی اول باشد و همینوطر
 یك یابود بخاطر كشته شده 8 میلیون ایرانی  از سال 1318 خورشیدی تا 1325 خورشیدی بخاطر كشته شدن یا بخاطر اشغال ایران ( قطعی و گرسنگی
 و بیماری ) مردم ایران را كشت..در صورتیكه دولت ایران در زمان جنگ جهانی اول و دوم اعلام بی طرفی نموده بود...
 درجنگ جهانی اول تقربیا نصف جمعیت ایران  كشتار شدند یا كشته شدند بخاطر مقاومت در برابر اشغال  یا ارسال اذوقه ایران به جنگ توسط این متجاوزان چه در جنگ جهانی اول یا دوم..
 چطور است  اسراییل از باز از دولت آلمان  و اروپا غرامت یم گیرد بخاطر هوكاستی كه ساخته ذهن آنهاست انجام شده نه در ان حد... یا ارمنستان   با لابری گری در فرانسه و آمریكا و دیگر  كشورها موفق شده نسل كسی ارامنه در عثمانی را ثابت كند و در صدد گرفتن غرامت است و حتی وارد تاریخ بین الملل نموده است ما چه از آنها كمتر داریم حالا در صورتیكه كشتار و نسل كشی در آلمان و عثمانی ربطی به دولتهای اسراییل و ارمنستان ندارد  و اما كشور من یك كشور باستانی و مستقل بود.... اگر دولت ایران آماده باشد من بعنوان نویسنده و محقق ( 5 كتاب نوشتم ) و روز نامه نگار و درجه دار بازنشسته ارتش حاضرم  مخارج  یادمان 18 میلیون شهدای جنگ جهانی دوم و اول ایران را بدهم هم خودم تنها خانه ام را می فروشم و هم از مردم كمك می گیرم... من پشنهاد می كنم بنیاد یابود 18 میلیون نسل كشی  وشهدا توسط اشغالگران تاسیس شود من آماده رایگان مسئول یابود و هم مسئول حقوقی یابود باشم .....منت هم نمی گذارم ..تمام مطالعات و تحقیقات را دراختیار دولت قرار می دهم..
 تاسیس بنیاد یابود 18 میلیون شهدای و كشته شده ای ایران(هوكاست ایرانی ) در جنگ جهانی اول  و دوم توسط اشغالگران روس و آمریكا و عثمانی و انگلیس و دوستانش.. و عذار خواهی انها از دولت ایران...

توضیح اینكه بنا بر اسناد و مدارك موجود در وزارات امور خارجه ایران و دیگر اسناد و تحقیقات در كتابهایی آستارا در گذر زمان نوشته حریری  و سر گذشت تالشان و داستان های آسمانی ایرانی نوشته اا دارستان فقط در آستارا در سال 1225 زمانیكه گماشته های  شوروی یعنی حكومت پیشه وری ( جمهوری خود خوانده آذربایجان )  درر زمان فرار از ایران بالای 5 هزار ایرانی را قتل عام و بقیه جمعیت یعنی  5 هزار نفر را كوچك اجباری به شوروی كردند و طبق منشور  سازمان ملل متحد همین  كشتار یا همین كوچ اجباری 5000 هزار كودك و زن و نوجوان به شوروی مثال نسل كشی توسط شوروی محسوب می شود  و می توان  در دادگاههای بین المللی  از روسیه فقط برای شهرستان استارا غرامت نسل كشی گرفت و یك یابود نسل كشی مردم آستارا توسط شوروی و گماشته اشان (پیشه وری ) در استارا احداث نمود فردا دیر است ...

 09119812795

 اسماعیل اسدی دارستانی نویسنده و محقق و روز نامه نگار و مستند ساز  و فعال حقوق بشر و محیط زیست ( اولین وبلاگ نویس ایرانی )

dardnews.ir

متن اعلامیه جهانی حقوق بشر
این «اعلامیه جهانی حقوق بشر» را به عنوان یک استانده ی مشترک و دستاورد تمامی ملل و ممالک اعلان میکند تا هر انسان و هر عضو جامعه با به خاطرسپاری این «اعلامیه»، به جد در راه یادگیری و آموزش آن در جهت ارتقای حرمت برای چنین حقوق و آزادیهایی بکوشد و برای اقدامهای پیشبرنده در سطح ملی و بین المللی تلاش کند تا [همواره] بازشناسی مؤثر و دیده بانی جهانی [این حقوق ] را چه در میان مردمان «ممالک عضو» و چه در میان مردمان قلمروهای زیر فرمان آنها [تحصیل و] تأمین نماید.



• ماده ی ۱

تمام ابنای بشر آزاد زاده شده و در حرمت و حقوق با هم برابرند. عقلانیت و وجدان به آنها ارزانی شده و لازم است تا با یکدیگر برادرانه رفتار کنند.

• ماده ی ۲

همه انسانها بی هیچ تمایزی از هر سان که باشند، اعم از نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، عقاید سیاسی یا هر عقیده ی دیگری، خاستگاه اجتماعی و ملی، [وضعیت] دارایی، [محل] تولد یا در هر جایگاهی که باشند، سزاوار تمامی حقوق و آزادیهای مصرح در این «اعلامیه»اند. به علاوه، میان انسانها بر اساس جایگاه سیاسی، قلمروقضایی و وضعیت بین المللی مملکت یا سرزمینی که فرد به آن متعلق است، فارغ از اینکه سرزمین وی مستقل، تحت قیمومت، غیرخودمختار یا تحت هرگونه محدودیت در حق حاکمیت خود باشد، هیچ تمایزی وجود ندارد.

• ماده ی ۳

هر فردی سزاوار و محق به زندگی، آزادی و امنیت فردی است.

• ماده ی ۴

هیچ احدی نباید در بردگی یا بندگی نگاه داشته شود: بردگی و داد و ستد بردگان از هر نوع و به هر شکلی باید باز داشته شده و ممنوع شود.

• ماده ی ۵

هیچ کس نمی بایست مورد شکنجه یا بیرحمی و آزار، یا تحت مجازات غیرانسانی و یا رفتاری قرارگیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی گردد.

• ماده ی ۶

هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود.

• ماده ی ۷

همه در برابر قانون برابرند و همگان سزاوار آن اند تا بدون هیچ تبعیضی به طور برابر در پناه قانون باشند. همه انسانها محق به پاسداری و حمایت در برابر هرگونه تبعیض که ناقض این «اعلامیه» است. همه باید در برابر هر گونه عمل تحریک آمیزی که منجر به چنین تبعیضاتی شود، حفظ شوند.

• ماده ی ۸

هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی مؤثر به مراجع دادرسی از طریق محاکم ذیصلاح ملی در برابر نقض حقوق اولیه ای است که قوانین اساسی یا قوانین عادی برای او برشمرده و به او ارزانی داشته اند.

• ماده ی ۹

هیچ احدی نباید مورد توقیف، حبس یا تبعید خودسرانه قرار گیرد.

• ماده ی ۱۰

هر انسانی سزاوار و محق به دسترسی کامل و برابر به دادرسی آشکار و عادلانه توسط دادگاهی بیطرف و مستقل است تا در برابر هر گونه اتهام جزایی علیه وی، به حقوق و تکالیف وی رسیدگی کند.

• ماده ی ۱۱

۱. هر شخصی متهم به جرمی کیفری، سزاوار و محق است تا زمان احراز و اثبات جرم در برابر قانون، در محکمه ای علنی که تمامی حقوق وی در دفاع از خویشتن تضمین شده باشد، بیگناه تلقی شود.

۲. هیچ احدی به حسب ارتکاب هرگونه عمل یا ترک عملی که مطابق قوانین مملکتی یا بین المللی، در زمان وقوع آن، حاوی جرمی کیفری نباشد، نمیبایست مجرم محسوب گردد. همچنین نمی بایست مجازاتی شدیدتر از آنچه که در زمان وقوع جرم [در قانون] قابل اعمال بود، بر فرد تحمیل گردد.

• ماده ی ۱۲

هیچ احدی نمیبایست در قلمرو خصوصی، خانواده، محل زندگی یا مکاتبات شخصی، تحت مداخله [و مزاحمت] خودسرانه قرار گیرد. به همین سیاق شرافت و آبروی هیچکس نباید مورد تعرض قرار گیرد. هر کسی سزاوار و محق به حفاظت قضایی و قانونی در برابر چنین مداخلات و تعرضاتی است.

• ماده ی ۱۳

۱. هر انسانی سزاوار و محق به داشتن آزادی جابه جایی [حرکت از نقطه ای به نقطه ای دیگر] و اقامت در [در هر نقطه ای] درون مرزهای مملکت است. ۲. هر انسانی محق به ترک هر کشوری، از جمله کشور خود، و بازگشت به کشور خویش است.

• ماده ی ۱۴

۱. هر انسانی سزاوار و محق به پناهجویی و برخورداری از پناهندگی در کشورهای پناه دهنده در برابر پیگرد قضایی است.

۲. چنین حقی در مواردی که پیگرد قضایی منشأیی غیرسیاسی داشته باشد و یا نتیجه ارتکاب عملی مغایر با اهداف و اصول «ملل متحد» باشد، ممکن است مورد استناد قرار نگیرد.

• ماده ی ۱۵

۱. هر انسانی سزاوار و محق به داشتن تابعیتی [ملیتی] است.

۲. هیچ احدی را نمی بایست خودسرانه از تابعیت [ملیت] خویش محروم کرد، و یا حق تغییر تابعیت [ملیت] را از وی دریغ نمود.

• ماده ی ۱۶

۱. مردان و زنان بالغ، بدون هیچ گونه محدودیتی به حیث نژاد، ملیت، یا دین حق دارند که با یکدیگر زناشویی کنند و خانواده ای بنیان نهند. همه سزاوار و محق به داشتن حقوقی برابر در زمان عقد زناشویی، در طول زمان زندگی مشترک و هنگام فسخ آن هستند.

۲. عقد ازدواج نمیبایست صورت بندد مگر تنها با آزادی و رضایت کامل همسران که خواهان ازدواجند.

۳. خانواده یک واحد گروهی طبیعی و زیربنایی برای جامعه است و سزاوار است تا به وسیله ی جامعه و «حکومت» نگاهداری شود.

• ماده ی ۱۷

۱. هر انسانی به تنهایی یا با شراکت با دیگران حق مالکیت دارد.

۲. هیچ کس را نمی بایست خودسرانه از حق مالکیت خویش محروم کرد.

• ماده ی ۱۸

هر انسانی محق به داشتن آزادی اندیشه، وجدان و دین است؛ این حق شامل آزادی دگراندیشی، تغییر مذهب [دین]، و آزادی علنی [و آشکار] کردن آئین و ابراز عقیده، چه به صورت تنها، چه به صورت جمعی یا به اتفاق دیگران، در قالب آموزش، اجرای مناسک، عبادت و دیده بانی آن در محیط عمومی و یا خصوصی است.

• ماده ی ۱۹

هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است.

• ماده ی ۲۰

۱. هر انسانی محق به آزادی گردهمایی و تشکیل انجمنهای مسالمت آمیز است.

۲. هیچ کس نمی بایست مجبور به شرکت در هیچ انجمنی شود.

• ماده ی ۲۱

۱. هر شخصی حق دارد که در مدیریت دولت کشور خود، مستقیماً یا به واسطه انتخاب آزادانه نمایندگانی شرکت جوید.

۲. هر شخصی حق دسترسی برابر به خدمات عمومی در کشور خویش را دارد.

۳. اراده ی مردم میبایست اساس حاکمیت دولت باشد؛ چنین اراده ای می بایست در انتخاباتی حقیقی و ادواری اعمال گردد که مطابق حق رأی عمومی باشد که حقی جهانی و برابر برای همه است. رأی گیری از افراد می بایست به صورت مخفی یا به طریقه ای مشابه برگزار شود که آزادی رأی را تأمین کند.

• ماده ی ۲۲

هر کسی به عنوان عضوی از جامعه حق دارد از امنیت اجتماعی برخوردار بوده و از راه کوشش در سطح ملی و همیاری بین المللی با سازماندهی منابع هر مملکت، حقوق سلب ناپذیر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش را برای حفظ حیثیت و رشد آزادانه ی شخصیت خویش، به دست آورد.

• ماده ی ۲۳

۱. هر انسانی حق دارد که صاحب شغل بوده و آزادانه شغل خویش را انتخاب کند، شرایط کاری منصفانه مورد رضایت خویش را دارا باشد و سزاوار حمایت در برابر بیکاری است.

۲. هر انسانی سزاوار است تا بدون رواداشت هیچ تبعیضی برای کار برابر، مزد برابر دریافت نماید.

۳. هر کسی که کار می کند سزاوار دریافت پاداشی منصفانه و مطلوب برای تأمین خویش و خانواده ی خویش موافق با حیثیت و کرامت انسانی بوده و نیز میبایست در صورت نیاز از پشتیبانی های اجتماعی تکمیلی برخوردار گردد.

۴. هر شخصی حق دارد که برای حفاظت از منافع خود اتحادیه صنفی تشکیل دهد و یا به اتحادیه های صنفی بپیوندد.

• ماده ی ۲۴

هر انسانی سزاوار استراحت و اوقات فراغت، زمان محدود و قابل قبولی برای کار و مرخصی های دوره ای همراه با حقوق است.

• ماده ی ۲۵

۱. هر انسانی سزاوار یک زندگی با استانداردهای قابل قبول برای تأمین سلامتی و رفاه خود و خانواده اش، از جمله تأمین خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبت های پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری است و همچنین حق دارد که در زمان های بیکاری، بیماری، نقص عضو، بیوگی، سالمندی و فقدان منابع تأمین معاش، تحت هر شرایطی که از حدود اختیار وی خارج است، از تأمین اجتماعی بهره مند گردد.

۲. دوره ی مادری و دوره ی کودکی سزاوار توجه و مراقبت ویژه است. همه ی کودکان، اعم از آن که با پیوند زناشویی یا خارج از پیوند زناشویی به دنیا بیایند، می بایست از حمایت اجتماعی یکسان برخوردار شوند.

• ماده ی ۲۶

۱. آموزش و پرورش حق همگان است. آموزش و پرورش میبایست، دست کم در دروه های ابتدایی و پایه، رایگان در اختیار همگان قرار گیرد. آموزش ابتدایی می بایست اجباری باشد. آموزش فنی و حرفه ای نیز می بایست قابل دسترس برای همه مردم بوده و دستیابی به آموزش عالی به شکلی برابر برای تمامی افراد و بر پایه شایستگی های فردی صورت پذیرد.

۲. آموزش و پرورش می بایست در جهت رشد همه جانبه ی شخصیت انسان و تقویت رعایت حقوق بشر و آزادی های اساسی باشد. آموزش و پرورش باید به گسترش حسن تفاهم، دگرپذیری [تسامح] و دوستی میان تمامی ملتها و گروههای نژادی یا دینی و نیز به برنامه های «ملل متحد» در راه حفظ صلح یاری رساند.

۳. پدر و مادر در انتخاب نوع آموزش و پرورش برای فرزندان خود برتری دارند.

• ماده ی ۲۷

۱. هر شخصی حق دارد آزادانه در زندگی فرهنگی اجتماع خویش همکاری کند، از گونه های مختلف هنرها برخوردار گردد و در پیشرفت علمی سهیم گشته و از منافع آن بهره مند شود.

۲. هر شخصی به عنوان آفرینشگر، حق حفاظت از منافع مادی و معنوی حاصل از تولیدات علمی، ادبی یا هنری خویش را داراست.

• ماده ی ۲۸

هر شخصی سزاوار نظمی اجتماعی و بین المللی است که در آن حقوق و آزادیهای مصرح در این «اعلامیه» به تمامی تأمین و اجرائی گردد.

• ماده ی ۲۹

۱. هر فردی در برابر جامعه اش که تنها در آن رشد آزادانه و همه جانبه ی او میسر می گردد، مسئول است.

۲. در تحقق آزادی و حقوق فردی، هر کس می بایست تنها زیر محدودیت هایی قرار گیرد که به واسطه ی قانون فقط به قصد امنیت در جهت بازشناسی و مراعات حقوق و آزادی های دیگران وضع شده است تا اینکه پیش شرط های عادلانه ی اخلاقی، نظم عمومی و رفاه همگانی در یک جامعه مردمسالار تأمین گردد.

۳. این حقوق و آزادی ها شایسته نیست تا در هیچ موردی خلاف با هدف ها و اصول «ملل متحد» اعمال شوند.

• ماده ی ۳۰

در این «اعلامیه» هیچ چیز نباید به گونه ای برداشت شود که برای هیچ «حکومت»، گروه یا فردی متضمن حقی برای انجام عملی به قصد از میان بردن حقوق و آزادی های مندرج در این «اعلامیه» باشد[۳].
-------------------------

والسلام

مدیر سایت روز نامه الكترونیكی درد نیوز –ااد

astarao@yahoo.com/09119812795
رو زنامه الكترونیكی آستارا نیوز - آینا / دکتر محمدعلی اسلامی / مهندس محمدرضا اسلامی / مهندس سیامک آستارایی / سارا هالو /پپام هالو/كورش کبیر -/09119812795astarao@yahoo.com

منشور کوروش

استوانهٔ کوروش بزرگ یا منشور حقوق بشر کوروش لوحی از گل پخته است که در سال ۵۳۸ پیش از میلاد به فرمان کوروش بزرگ هخامنشی پادشاه و بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی نگاشته شده‌است.

نیمهٔ نخست این لوح از زبان رویدادنگاران بابلی و نیمهٔ پایانی آن سخنان و دستورهای کورش به زبان و خط میخی اکدی (بابلی نو) نوشته شده‌است. این استوانه در سال ۱۲۵۸ خورشیدی/ ۱۸۷۹ میلادی در نیایشگاه اِسَگیله (معبد مردوک، خدای بزرگ بابلی) در شهر بابل باستانی پیدا شده و در موزه بریتانیا در شهر لندن نگهداری می‌شود.[۱] این منشور یکی از بزرگترین نشانه‌های روحیهٔ بردباری در فرهنگ ایرانی است.

پیداسازی منشور کوروش
در سال ۱۲۵۹ خورشیدی/ ۱۸۷۹ میلادی به هنگام کاوش‌های باستان‌شناسی گروه بریتانیایی در محوطهٔ باستانی بابل در بین‌النهرین (میان‌رودان)، هرمزد رسام، باستان‌شناس بریتانیایی آسوری‌تبار، استوانهٔ گلی‌ای را یافت که شامل نوشته‌هایی به خط میخی بود.

جنس این استوانه کوروش از گل رس است، ۲۲٫۵ سانتی‌متر طول و ۱۱ سانتی‌متر عرض دارد و دور تا دور آن ۴۵ سطر (به جز بخش‌های تخریب‌شده) به خط و زبان اکدی (بابلی نو) نوشته شده‌است. بررسی‌های بعدی نشان داد که نوشته‌های استوانه در سال ۵۳۸ پیش از میلاد به فرمان کوروش بزرگ پس از شکست دادن نبونید و تصرف کشور بابل، نوشته شده‌است.

این اثر در نیایشگاه اِسَگیله (معبد مردوک) در شهر بابل قرار داده شده بود. در حال حاضر این لوح سفالین استوانه‌ای در بخش «ایران باستان» در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود. از سوی دیگر، در سال ۱۳۷۵ آشکار شد که بخشی از یک لوحه استوانه‌ای که آن را متعلق به نبونید پادشاه بابل می‌دانستند، در حقیقت پاره‌ای از استوانهٔ کوروش بزرگ، از سطرهای ۳۶ تا ۴۳ است.

پس از این آگاهی، این پاره از لوح استوانه‌ای که در دانشگاه ییل (Yale) در آمریکا نگهداری می‌شد، به موزه بریتانیا در لندن انتقال داده شد و به استوانهٔ اصلی پیوست گردید. پژوهش‌های زبان‌شناسی روی دو قطعه استخوان فسیل شدهٔ اسب که در موزهٔ شهر ممنوعه در چین نگهداری می‌شوند، منجر به شناسایی نسخهٔ چینی منشور کورش شد. قدمت این استخوان‌ها به دورهٔ سلطنت هخامنشیان بازمی‌گردد.

ساخت منشور کوروش
کوروش بزرگ، بنیان‌گذار پادشاهی ایران و آغازگر سلسلهٔ هخامنشیان، پس از تسخیر بابل، در بابل بر تخت پادشاهی نشست و ادیان بومی را آزاد اعلام کرد. برای جلب محبت مردم میانرودان (بین‌النهرین)، مردوک که بزرگترین خدای بابل بود را به رسمیت شناخته، او را نیایش کرد و سپاس گفت. او هیچ گروه انسانی را به بردگی نگرفت و سپاهیانش را از تجاوز به مال و جان رعایا بازداشت.

او تمامی کسانی را که به اسارت به بابل آورده شده بودند گرد هم آورد و منزلگاه آنها را به ایشان بازگرداند. کوروش همچنین قوم یهود را نیز از اسارت و بیگاری در بابل آزاد کرد. به دستور کوروش، شرح وقایع و دستورهای وی روی یک لوح استوانه‌ای سفالین نگاشته شد و در معبد مردوک قرار گرفت.

استوانه کوروش
استوانه کوروش، استوانه ناقص از جنس خاک رس است که با ۳۵ خط حکاکی شده به زبان آکدی توسط هرمزد رسام در حفاری منطقه معبد مردوک در سال ۱۸۷۹ در بابل کشف گردید. تکه دوم که شامل خط‌های ۳۶ تا ۴۵ می‌شود، در کلکسیون بابلی دانشگاه ییل توسط برگر پیدا شد. حکاکی کلی گرچه در آخر ناکامل ماند، شامل ۴۵ خط شد که سه سطر اول تقریباً به طور کامل شکسته‌اند(قابل خواندن نیستند).
متن حاوی روایتی از فتح بابل توسط کورش در ۵۳۹ پ. م. است و با گفتاری از مردوخ ایزد بابلی در مورد جنایت‌های نبونعید، آخرین پادشاه کلدانی، آغاز می‌شود (سطرهای ۴-۸). در ادامه روایتی از جستجوی مردوخ برای یافتن پادشاه شایسته، انتساب کورش به حکمرانی تمام جهان، و عاملیت او در فتح بابل بدون جنگ آورده می‌شود (سطرهای ۹-۱۹).

سپس کورش، با لحن اول شخص، القاب و نسب خود را برمی‌شمرد (سطرهای ۲۰-۲۲) و اعلام می‌کند که صلح کشور را تضمین کرده (سطرهای ۲۲-۲۶) که به موجب آن او و پسرش کمبوجیه مشمول رحمت مردوخ شده‌اند (سطرهای ۲۶-۳۰). او بازسازی معبد، که در دوران زمامداری نبونعید به فراموشی سپرده شده بود، و اجازه‌اش به تبعیدشدگان مبنی بر بازگشت به میهن‌شان را توصیف می‌کند (سطرهای ۳۰-۳۶). در پایان پادشاه بازسازی دفاع شهر بابل را توصیف کرده (سطرهای ۳۶-۴۳) و گزارش می‌کند که به هنگام بازسازی کتیبه‌ای از آشوربانیپال را دید.(سطرهای ۴۳-۴۵)
در حقیقت متن توسط کاهنان مردوخ با تقلیدی از متون کهن نئو-آشوری، به ویژه کتیبه‌های آشوربانیپال نوشته‌شده در بابل، نوشته‌شده‌است. بنابراین، استوانه ساختی به شیوه معمول کتیبه‌های میانرودان دارد و به‌عنوان پی دیوارهای بابل برای یادبود بازسازی‌های کورش در آنجا گذاشته‌شده‌است.

نخستین بیانیه حقوق بشر
از طرف بسیاری این سند به عنوان نخستین منشور حقوق بشر شناخته می‌شود در سال ۱۹۷۱ میلادی، سازمان ملل آن را به شش زبان رسمی سازمان منتشر کرد و بدلی از این منشور در مقر سازمان ملل متحد در شهر نیویورک نگهداری می‌شود.

موزه بریتانیا یا بریتیش میوزیوم این سند را نخستین بیانیه حقوق بشر می خواندو همینطور بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، در جریان سفر به تهران، رسما از استوانه کورش به عنوان نخستین بیانیه حقوق بشر یاد کرد و آن را مایه افتخار ایرانیان دانست.

در این لوح استوانه‌ای، کوروش پس از معرفی خود و دودمانش و شرح مختصر فتح بابل، می‌گوید که تمام دستاوردهایش را با کمک و رضایت مردوک خدای بابلی به انجام رسانده‌است. وی سپس بیان می‌کند که چگونه آرامش و صلح را برای مردم بابل و سومر و دیگر کشورها به ارمغان آورده، و پیکر خدایانی که نبونید از نیایشگاه‌های مختلف برداشته و در بابل گردآوری کرده بوده را به نیایشگاه‌های اصلی آنها برگردانده‌است. پس از آن، کوروش بزرگ می‌گوید که چگونه نیایشگاه‌های ویران‌شده را از نو ساخته و مردمی را که اسیر پادشاه‌های بابل بودند به میهن‌شان برگردانده‌است. در این نوشته اشارهٔ مستقیمی به آزادی قوم یهود از اسارت بابلیان نشده، اما با مطالعه و پژوهش منابع تاریخی مشخص شده‌است که آزادی یهودیان بخشی از سیاست کوروش پس از فتح بابل بوده‌است.

پس از پیروزی انقلاب، در شرایطی که دشمنان کمین کرده انقلاب و به تبعیت از آنان دوستان نا آگاه، نغمه شوم و خطرناک انحلال ارتش را سرداده بودند و ارتش در حساسترین شرایط حیات خود قرار گرفته بود، امام خمینی (ره) به عنوان بزرگترین حامی ارتش پای در میدان نهاد و نقشه شوم دشمنان انقلاب را نقش بر آب نمود و طی پیامی، با قاطعیت هرچه تمامتر، ضرورت حفظ ارتش را اعلام و در جهت انسجام، یکپارچگی و وحدت ارتش، فرمان تاریخی و مهمی را صادر فرمودند و روز 29 فروردین را روز ارتش نامگذاری کردند.

چه شد که 29 فروردین به نام ارتش نام گذاری شد؟
از 19 بهمن 57 و دیدار همافران نیروی هوایی ارتش با امام خمینی(ره) ارتشی ها با سرعت بیشتری به انقلاب اسلامی پیوستند و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از همان اولین روز ، کار خود را برای دفاع از انقلاب اسلامی ایران شروع کردند.اولین درگیری و نا آرامی در منطقه ترکمن صحرا و در نزدیک مرزهای شوروی(سابق) توسط گروهکهای چپ و مزدوران استکبار با هدف خودمختاری منطقه آغاز شد که با اعزام یگانی از کارکنان داوطلب نیروی زمینی ارتش سرکوب شد.

ارتش به سراغ کنترل ناآرامی های سایر مناطق مثل کردستان و آذربایجان غربی رفت. همزمان جنگ روانی علیه ارتش در داخل و خارج کشور به راه افتاده بود و به دنبال آن بود تا ارتش را یک نیروی ضد مردمی و عامل امپریالیسم معرفی کند که همچنان سرکوب مردم را ادامه می داد و بایستی منحل می شد و جای خود را با یک ارتش خلقی یا بی طبقه توحیدی عوض می کرد. همین جوسازی ها سبب شد تا شهید سپهبد ولی الله قرنی اولین رییس ستاد مشترک ارتش در نامه ای استعفای خود در روزهای اول فروردین 1358 را به امام خمینی (ره) تقدیم کند.

 29 فروردین روز بزرگداشت حماسه آفرینی های دلاور مردان ارتش ایران

شهید قرنی در استعفای خود با شکایت از اقدامات ضد انقلاب و دشمنان خارجی و دخالت های بیجا در امور ارتش چنین نوشته بود:

<< معاون نخست وزیر انقلاب که خود را واضع مقررات و مالک الرقاب می داند بدون آنکه بداند ارتش چه موقعیت و چه امکاناتی دارد و متأسفانه بدون اینکه حتی اینجانب را طرف مشورت قرار دهد هر روز دستوراتی صادر می نماید که ارتش بایستی شاهد لطمه ای دیگر بر روحیات افسران و افراد خود و افتادن مقداری سلاح و مهمات و مال و منال به دست افراد ناصالح و وابسته به خارجیان باشد و... وزیر دفاع بدون مشورت و نظر خواهی از اینجانب و خارج از وظایف خود می رود و از رادیو و تلویزیون و مطبوعات نسنجیده می گوید که سربازان فروردین مرخص و بالنتیجه تعداد معدودی که از ارتش با خون دل به سربازخانه ها کشانده بود، نگهداری سربازخانه ها را رها کرده و به موطن خود می روند و شب هنگام عناصر توده ای وابسته به سیاستهای خارجی با کامیونها به سربازخانه ها می روند و باقیمانده اسلحه و مهمات را بار کرده و به خارج از شهر می برند... دولت بدون مشورت با ارتش و آگاه ترین مرجع ارزیابی کردستان، نمایندگانی را به آن صفحات می فرستند که با ورود آنها و اولین سخن پراکنی که می کنند مردم را به پادگان مهاباد ریخته و غارت می کنند و در جلوی همین هیأت فرماندة پادگان را گلوله باران می کنند...>>

 کمتر از یک ماه بعد، سپهبد قرنی توسط گروهک فرقان ترور شد و به شهادت رسید تا علاوه بر آثار جنگ روانی سنگینی که بطور مستقیم و غیر مستقیم توسط دشمنان خارجی، طیف ضدانقلاب، منافقین، حزب توده و عناصر نا آگاه در ارتش جریان داشت، بی انضباطی، سستی و عدم تمکین از فرماندهان نیز به مشکلات ارتش اضافه شود.

مشکلات فراوان ارتش سبب شد تا فرماندهان وقت ارتش جمهوری اسلامی ایران با درخواست وقت ملاقات از امام خمینی(ره) برای بیرون رفتن از این وضعیت چاره اندیشی کنند و از امام (ره) بخواهند ایشان فرماندهی خود بر کل نیروهای مسلح را مجدداً اعلام نمایند. تا با استفاده از این حکم حکومتی قوام و انضباط بر ارتش برگردد. امام خمینی نیز (ره) با صدور پیامی تاریخی در تاریخ 29 فروردین سال 58 خطاب به ملت ، سنگ بنای روز ارتش را گذاشتند.

پیام تاریخی امام خمینی (ره) در سال 1358 و نامگذاری روز ارتش
با پیام تاریخی و حیات بخش امام خمینی (ره) در سال 1358 ارتش تولدی نو یافت و (ارتش جمهوری اسلامی ایران) پا به عرصه وجود گذاشت.

نامگذاری 29 فروردین به نام روز ارتش از ابتکارات امام خمینی(ره) بود.‎

بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏

26 فروردین 58/ 17 جمادى الاولى 99
ملت شریف و مبارز ایران- وفقهم اللَّه تعالى‏

با اهداى سلام و سپاس از مجاهدات خستگى ناپذیر شما ملت شجاع که اهداف مقدس اسلام را تا آستانه پیروزى رساندید و دست خیانتگران داخلى و خارجى را با خواست خداى بزرگ قطع کردید، لازم است به تذکرات زیر توجه نمایید:
1- روز چهارشنبه 29 فروردین روز ارتش اعلام مى‏ شود. ارتش محترم در این روز در شهرستان هاى بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانى خود را از جمهورى اسلامى و ملت بزرگ ایران و حضور خود را براى فداکارى در راه استقلال و حفظ مرزهاى کشور اعلام نمایند.

2- ملت ایران موظفند از ارتش اسلامى استقبال کنند و احترام برادرانه از آنان نمایند. اکنون ارتش در خدمت ملت و اسلام است و ارتش اسلامى است، و ملت شریف لازم است آن را به این سِمت رسماً بشناسند و پشتیبانى خود را از آن اعلام نمایند. اکنون مخالفت با ارتش اسلامى که حافظ استقلال و نگهبان مرزهاى آن است جایز نیست. ما و شما و ارتش، برادرانه باید براى حفظ و امنیت کشورمان کوشش کنیم و به شرارت اشرار و اختلال مفسدین خاتمه دهیم.

3- افراد ارتش موظفند در داخل ارتش حفظ نظم و سلسله مراتب و ضوابط را بکنند. توجه ننمودن به این مسائل موجب ضعف ارتش اسلامى مى‏ شود و نظام را از هم مى ‏پاشد. سربازان و درجه داران و افسران موظفند سلسله مراتب را حفظ و مراعات کنند؛ چنانچه رؤساى فوق موظفند با ارتش به طور محبت و برادرى رفتار نمایند و از دیکتاتورى که در رژیم طاغوت بود اجتناب نمایند. ارتش اسلامى باید با حفظ سلسله مراتب و نظام صحیح اسلامى و اطاعت کامل زیردست از ما فوق و رعایت کامل ما فوق از زیردست، اداره شود. تخلف از این امر ضد انقلاب است و مورد مؤاخذه خواهد بود.

4- افراد خارج از ارتش حق ندارند در امر ارتش دخالت کنند و ارتشى را در داخل ارتش یا خارج بدون مجوز دستگیر کنند. اگر شکایتى دارند یا اطلاع از مجرمیت کسى دارند، روى موازین شرعى و قانونى رسیدگى خواهد شد. دخالت بیجا در داخل ارتش موجب ضعف آنان مى‏شود و مخالف انقلاب اسلامى است.

5- این قشر از ارتش که در خدمت اسلام و ملت هستند و وفادارى خود را از جمهورى اسلامى اعلام نمودند، اگر خداى نخواسته در رژیم طاغوتى خلاف و گناه صغیره کرده‏اند، با برگشت به سوى خداى تعالى و جمهورى اسلامى مورد عفو خداوند رحمان و عفو ملت شریفند، و این جانب نیز آنان را عفو کردم. امید است آنان با دلگرمى و اعتماد به خدا و ملت شریف به خدمت خود صادقانه ادامه دهند و با قدرت در پادگان هاى خود مستقر شوند. از خداوند تعالى عظمت اسلام و مسلمین و هدایت جوانان فریب‏ خورده ‏اى را که مى ‏خواهند در صفوف مسلمان ها تفرقه بیندازند خواستارم، و هوشیارى ملت را در مقابل توطئه ‏هاى غیر اسلامى امیدوار. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.
روح اللَّه الموسوی الخمینى‏
(صحیفه امام، ج‏7، ص: 20 و 21)

روزنامه سوال جواب در شماره چهارشنبه 29 فروردین ماه، مطلبی در قسمت سرمقاله با عنوان نسخه های مبهم نماینده آستارا برای رئیس جمهور و استاندار گیلان! به قلم کریم خورسندی منتشر کرده است.

كتابهای اسماعیل اسدی دارستانی نویسنده و محقق و روز نامه نگار و پژوهشگر دینی - فعال حقوق بشر و محیط زیست...

1- خدمت و مدیریت نظامی از دیدگاه اسلام 

2-  تا زنده ام بسیجی ام

3. داستانهای آسمانی ایران پدیدآورنده: اسماعیل اسدی دارستانی ناشر: انتشارات بلور - 06 تیر، 1388 قیمت پشت جلد:  18000 ریال در حال حاضر این کتاب در سایت عرضه نشده است.

4. سرگذشت تالشان: تالشان جنوبی (غرب گیلان) ایران: آستارا، تالش، رضوانشهر، ماسال و شاندرمن پدیدآورنده: اسماعیل اسدی دارستانی ناشر: انتشارات بلور - 1 قیمت پشت جلد:  33000 ریال در حال حاضر این کتاب در سایت عرضه نشده است.

5.	بررسی تاریخ حقوق بشر و محیط زیست: همراه با منشور کوروش کبیر و منشور حقوق بشر جهانی و منشور محیط زیست و منابع طبیعی پدیدآورنده: اسماعیل اسدی دارستانی ناشر: پیام سبحان - 20 اسفند، 1390 قیمت پشت جلد:  95000 ریال

 چهار كتاب و‌اثار این نویسنده در حال تالیف و مراحل چاپ است ...

الحاق آستارا به اردبیل چرا به نفع مردم استارا می باشد.. با توجه به اینكه استان گیلان به خواسته مردم آستارا برای تاسیس فرمانداری ویژه استارا  و منطقه آزاد تجاری  آستارا  و وضعیت بندر چند منظوره ترتییب اثر نمی دهد بهترین گزینه الحاق به اردبیل است...:اادارستانی نویسنده و محقق و روز نامه نگار و فعال مدنی dardnews.ir

من با اینكه مخالف الحاق آستارا به اردبیل هستم.. اما اگر آستارا به اردبیل محلق شود اقتصاد و بندر آستارا شكوفا  می شود.. علل های  كه بعدا می نویسم اما چند نكته را می نویسم.. واقعا برایم جای سوال است بعضی ها ما می ترساند بابا الحاق یعنی تجزیه طلبی و.. در صورتیكه یان كذب محض است  مردئم اردبیل و‌اذربایجان عاشق ایران هستند و حتی خواستار الحاق  كشور اذربایجان به ایران هستند چون متعقد هستند آذربایجان متعلق به  ایران ..بعضی ها با این حرفها ما را قول زدند.. چه فرقی می كند آستارا عضو استان اردبیل باشد..اتفاقا الحاق آستاراب ه اردبیل مزایا زود و آینده نگری دارد...كه بعدا مشروحا خدمت شما خواهم نوشت.. توضیح اینكه آستارا در سال دهه سی جزو اردبیل بود كه بعدازآن  بخاطر نبود راه ارتباطی به اردبیلا برای  راحتی  و آسایش مردم آستارابه گیلان الحاق شد  و حالا دیگر  آستارا و اردبیل راه پیشرفته دارد و اگر آستارا به اردبیل الحاق شود.. از زیر كوه می توان جاده زد و فاصله اردبیل به استارا 9 دقیقه  می شود..در زمان طاغوت قرار بود این طرح اجرا شود ومطالعات و كارانجام وتصویب حتی بودجه تامین شد و چون انقلبا اسلامی شد و.. ماند ... و
بیشترین مراجعات مردم آستارا به اردبیل انجام می‌شود و حتی مردم برای درمان و خرید و تامین بسیاری از مایحتاج خود به دلیل مسافت کم  نیم  ساعت به اردبیل سفر می‌کنند به نظر می‌رسد مردم آستارا خود راغب هستند تا به اردبیل ملحق شوند که این الحاق به سود اردبیل نیز خواهد بود و اردبیل هم قادر خواهد شد تا به دریا و سواحل خزر اتصال پیدا کندو  با این الحاق آستارا از نظر اقتصاد و گردشگری و صنعت و بند ر به قطب كشوری تبدیل خواهد شد..

مزایا الحاق بندر آستارا به استان اردبیل  و الیته ملحق شدن آستارا به اردبیل نیازمند تامین شرایط است و باید زمینه مطلوب تحقق آن فراهم شودو اگر شرایط فراهم شود اردبیل ظرفیت و توان پوشش آستارا  را نیز دارد و می تواند نیازهای شهرسان آستارارا تامین کندو آستارا را تبدیل به قطب اقتصادی و گردشگری نماید.

1- اردبیل  و آذربایجان ایران به دریا راه ندارد و مسئولان اردبیل و اذربایجان ایران برای رونق این بندر سرمایه گذاری بی اندازه خواهند كرد بندر آستارا  به بزرگترین بنادرایران تبدیل خواهد شدو منطقه ازاد تجاری آستارا در مجلس تصویب خواهد شد... سرازیر شدن سرمایه آذربایجان و اردبیل به تنها بندر مرزی آذربایجان واردبیل اریان خواهد شد...

2-آستارا نیاز به تاسیس فرمانداری ویژه نخواهد داشت  چون اردبیل به استارا نیم ساعت راه است و كارهای اداری استانی براحتی انجام خواهد شد و دیگر نیاز نحواهد شد برای یك امضا  دو یا سه روز وقت بگذریم.. در عرض یكساعت برای كار اداری به اردبیل می رویم و بر می گردیم..و بیماران آستارا در عرض نیم ساعت در اردبیل بستری خواهند شد و نیاز نخواهد شد تا  چهار ساعت بیمار به رشت برسد می میمرد  با توجه ب نبود امكانات پزشكی دراستارا  این بیماران ما را نجات خواهد داد...

3-اقتصاد آستارا به سرازیر شدن سرمایه گذاران اردبیل و تبریز به قطب اقتصادی و گردشگری در ایران خواهد شد.

4-آستارا به منطقه آزادتجاری تبدیل خواهد شد به كمك نمایندگان مجلس  اردبیل و اذربایجان  آستارا به قطب گردشگری و اقتصادی در ایران خواهد شد و نمایندگان اردبیل با هماهنگی نمایندگان آذربایجان و زنجان و دیگر استانها  منطقه ازاد را در مجلس تصویب استارا به منطقه ازاد تبدیل خواهد شد نمایندگان گیلان تمایل ندارنند اسكله و بندر آستارا بزرگتر و رونق بگیرند  و از طرفی تا در استان گیلان هستیم چیزی بنام منطقه آزاد تصویب نخواهد شد و من چشمم از شروع بكا ر منطقه ویزه اقتصادی آستارا آب نمی خورد فقط اسما استار ا بندر ومنطقه ویزه خواهد شد...

5- وسایل خواراكی  و میوه و غذایی بدون عوارض استانی وارد آستارا خواهد شد و همانند استان اردبیل در استارا مواد غذایی و میوه و.. ارزان خواهد شد..

6- اشتغال زایی در استارا بخاطر سرمیاه گذاری و رسیدگی ویژه به وضعیت اقتصادی آستارا رونق خواهد یافت بطوریكه آستارا وارد كننده كارگر و كارمند بخاطر اشباع نیرو خواهد شد ..به جرات می توان گفت دیگر در آستارا بیكاری نمی ماند..

استان اردبیل به دریا راه ندارد و اگر آستارا به اردبیل محلق شود.. با پی گیریهای نماینده های آذربایجان و اردبیل  آستارا تبدیل به منطقه آزاد تجاری خواهد شد و بندر چند ر منظوره استارا وسعت پیدا خواهد  شد و تمام سر مایه گذاران آذربایجان و اردبیل دراستارا سر مایه گذاری خواهند نمود و آستارا به یك قطب گردشگری و اقتصادی در كل ایران خواهد شد... كه بقیه را بعدا می نویسم..اما من بعداز تحقیقات شخصی خودم را راضی كردم بهترین گزینه شكوفایی و پیشرفت‌ و تاسیس منطقه آزاد تجاری  الحاق آستارا به اردبیل است ..دیگر به تاسیس فرمانداری ویژه نخواهیم شد  چون اردبیل فاصله چندانی با آستارا ندارد ..نتیجه تحقیاتم بعداز تكمیل بعرض شما خواهم رساند..

7- راه اردبیل به آستارا به 9 دقیقه خواهد رسید با زدن جاده از داخل كوه با تونل.. كه زمان طاغوت مطالعه و حتی بودجه تامین شد اما انقلبا شد و فراموش شد و اگر آستارا به اردبیل الحاق شود مطمن هستم تونل آستارا به اردبیل از داخل كوه مسافت آستارا را از نیم ساعت هماكنون به 9 دقیقه تغییر خواهد داد..

 8- استان گیلان دوبندر مهم از جمله بندر چندمنظوره و منطقه آزاد دارد و بندر چمخاله هم به آن دار د اضافه می كند با اضافه شدن بندر چمخاله و تكمیل بندر منطقه ازاد تجاری آستارا  گیلان نیازی به بندر آستارا نخواهد بود وب رای سر مایه گذاران صرفه اقتصادی ندارد كه در بندرر استارا كه لایروب ندارد و استاندارنیست و همجنین دو اسكله كوچك بدون لایروب  ( صیادی را یك مقدار تغییر داد شده اسكله ) در صورتیكه بندر باید 24 ساعته لایروب كار كند اینها دیگر مسایل فنی است  و حتی بازرگانان آستارایی صرف اقتصادی دارنند دربندر‌انزلی یا بند منطقه آزاد تجاری انزلی پهلو بگیریند از طرفی بندر‌استارا انبار سر پوشیده ندار گیلان  بیشتر روزها بارانی است و از همه بدتر راه آهن  گیلان در انزلی تمام خواهد شد و تا خط آهن به استارابیاید سالها شاید عمر ما نرسد شاید آستارا بیاید  دیگر بعداز اینكه خط آهن به بندر منطقه آزاد انزلی بیاید بازرگان صرف اقتصادی را در انزلی خواهند دید... اما اگر آستارا به اردبیل محلق شود .. آستان اردبیل كل استانهای اذاربایجان به دریا راه ندارنند  اگر‌آستارا به اردبیل محلق شود با همین سرمایه گذاران اردبیلی و اذربایجانی ایران می شود  بندر 20 اسكله پیشرفته در استارا ساخت  و آستارا به قطب اقتصادی كشورتبدیل می شود

تحقیقات من در حال تكمیل است در صورت تكیمل به اطلاع عموم خواهد رسید..

اادارستانی نویسنده و محقق و روز نامه نگار و فعال مدنی dardnews.ir

سلام
منطقه آزاد تجاری - صنعتی اردبیل در در تاریخ93/11/07 در دولت تصویب شد و به مجلس تقدیم شده و در اینده ای نزدیک با تصویب منطقه آزاد تجاری - صنعتی اردبیل در مجلس این منطقه آزاد راه اندازی میشود .
که با الحاق استارا به منطقه آزاد اردبیل ، آستارا بصورت میانبر و بدون فوت زمان برای مراحل تصویب ، جزو منطقه آزاد میشود که هم به اهمیت این منطقه آزاد افزوده میشود و هم آستارا خودش منتفع میشود.
منطقه آزاد اردبیل از گمرک بیله سوار تا دامنه های سبلان و سرعین را شامل میشود که چون این منطقه ازاد ، بندر ندارد با الحاق آستارا به این منطقه آزاد هم بندر گسترش می یابد و این منطقه آزاد در زمان کوتاهی جزو پیشرفته ترین مناطق ازاد کشور میشود
و جایی میشود که در عرض یک ساعت هم اسکی روی برف انجام داد و هم از ابهای گرم در کنار یخجالهای طبیعی استفاده کرد و هم از جنگلهای بکر حیران استفاده نمود و بالاخره در دریا نیز شنا کرد
چنین منطقه ای حقیقتا یک منطقه بی نظیر در جهان میشود
که تنها راه تحقق آن ، الحاق استارا به منطقه آزاد اردبیل است که سیل گردشگران خارجی به این منظقه آزاد سرازیر میشود و موجب رشد و شکوفایی این منطقه آزاد خواهد شد

ارسالی توسط یكی از كاربران آستارایی

نماینده مردم آستارا در مجلس شورای اسلامی گفت: مطابق تقسیمات کشوری، گردنه حیران تا تونل در حوزه استحفاظی آستارا قرار دارد و همه باید در این رابطه به قانون به عنوان فصل الخطاب تمکین کنیم.

ولی داداشی روز پنجشنبه در مصاحبه با خبرنگار ایرنا افزود: مردم آستارا و اردبیل همواره در کنار هم و با صمیمیت زندگی کرده اند و دامن زنندگان به بحث های قومی و قبیله ای، باید در مقابل ملت و محاکم قضایی پاسخگو باشند.
وی بیان کرد: مگر افرادی از آستارا تابلوهای خوش آمد را در اراضی اردبیل تخریب کرده بودند که تابلوهای خوش آمد اداره های آستارا در اراضی این شهرستان تخریب شد؟!
وی اظهار کرد: تقسیمات کشوری در حیطه اختیارات هیات دولت و وزارت کشور است و موضوع الحاق در هر جای کشور از مواردی است که به صورت لایحه و فقط از سوی وزارت کشور یا هیات دولت در مجلس مطرح می شود و مجلس ابتدائاً نمی تواند در تقسیمات کشوری نظر دهد و فقط می تواند به لایحه دولت، پاسخ مثبت یا منفی بدهد.
او گفت: هیچ مشکل و مساله ای نباید به رنجش مردم سبب شود و اهالی شهرستان های اردبیل و آستارا باید مثل همیشه و در کنار هم، از امکانات شهرهای همدیگر استفاده و با آرامش و مهربانی زندگی کنند و به کسانی که قصد تخریب پیوندها و روابط حسنه اجتماعی را دارند، اعتنا نکنند.
چند تابلو خوش آمدگویی به گردشگران که به تصویب ستاد خدمات سفر آستارا از سوی اداره های این شهرستان در ورودی حوزه استحفاظی آستارا در نزدیکی تونل گردنه حیران نصب شده بود، توسط عده ای تخریب شده است.
شهرستان مرزی بندر آستارا با 91 هزار نفر جمعیت در غرب استان گیلان و همسایگی جمهوری آذربایجان قرار دارد و کوهستان و گردنه حیران بخش مرکزی آن، از مناطق گردشگرپذیر این شهرستان است.

آیت الله محمدی گلپایگانی، رئیس دفتر مقام معظم رهبری در شورای اداری استان که با موضوع تکریم و معارفه نماینده ولی فقیه در گیلان در سالن الغدیر استانداری برگزار شد، با اشاره به خاطره خوش استقبال گسترده مردم ولایتمدار گیلان از مقام معظم رهبری در سفر سال 80 ایشان به این خطه، اظهار کرد: آن استقبال کم نظیر بود و مردم از همه شهرستان ها به ویژه رشت برای دیدار رهبرشان آمده بودند.

وی با بیان اینکه مردم گیلان ساعت ها در مسیر عبور رهبر انقلاب ایستاده بودند، تصریح کرد: براساس آیه «اِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدّاً» این علاقه، یک علاقه الهی است و خداوند این محبت را در قلوب مردم قرار می دهد.

رئیس دفتر مقام معظم رهبری، تقارن این انتصاب با ایام ماه رجب را به فال نیک گرفت و یادآور شد: ماه رجب خصوصیاتی دارد و که یکی از آنها ولادت سه امام همام و در راس آن حضرت امیرالمومنین علی(ع) است. پیامبر(ص) درباره علی(ع) فرمودند «من و خدا تو را آن طور که باید شناختیم و کسی نشناخت» لذا حضرت دارای شخصیت والایی است.

آیت الله محمدی گلپایگانی، با اشاره به فداکاری حضرت علی(ع) در لیله المبیت، شبی که کفار و مشرکین نقشه ترور پیامبر را کشیدن بودند، خاطرنشان کرد: علی(ع) بعد از باخبر شدن از جانب پیامبر، بدون تامل به جای رسول گرامی اسلام(ص) در بستر خوابید لذا ماه رجب ماه چنین مولودی است و دعا و نیایش در این ماه فضیلت دارد.

وی بر فراوانی استغفار در ماه رجب تاکید کرد و متذکر شد: رجب ماه آمرزش گناهان است و پیامبر(ص) در این ماه به بعثت رسید.

این کارشناس دینی، در ادامه به حکم مقام معظم رهبری مبنی بر معرفی نماینده جدیدشان در استان گیلان اشاره کرد و گفت: رهبری از زحمات و خدمات گرانقدر آیت الله قربانی تجلیل و تقدیر فرمودند و آیت الله فلاحتی را به عنوان نماینده ولی فقیه در گیلان و امام جمعه رشت منصوب کردند.

آیت الله محمدی گلپایگانی، با بیان اینکه قیامت در روز جمعه برپا خواهد شد، اظهار کرد: قیامت روزی است که اولین و آخرین خلق آدم در آن جمع می شوند لذا براساس احادیث و روایات، هر مومنی که برای شرکت در نماز جمعه قدم از قدم بردارد، روز قیامت برایش آسان و وارد بهشت خواهد شد.

وی ترک نماز جمعه را موجب پریشانی و بی برکت شدن زندگی دانست و تاکید کرد: کسی که نماز جمعه را سبک بشمارد نماز، روزه، زکات و حج ندارد. خدا را شاکریم که امروز بیش از 900 نماز جمعه در کشور اقامه می شود و ائمه جمعه مردم را دعوت به بر و تقوا و پرهیز از گناه و نفاق می کنند تا به سعادت دنیا و آخرت برسند. در خطبه اول اخلاقیات گفته می شود و خطبه دوم به مسائل روز می پردازد.

رئیس دفتر مقام معظم رهبری، با بیان اینکه آیت الله قربانی 18 سال در رشت و 23 سال در لاهیجان اقامه نماز جمعه کرده است، گفت: ایشان 70 سال طلبه و مبلغ دین بوده و شعایر اسلام و ولایت و راه و روش اهل بیت(ع) را تبیین کرده است و لذا به اصرار خودش از منصب نمایندگی ولی فقیه در گیلان و امامت جمعه رشت کناره گیری کرد.

وی وجود عزیز و گرانقدر رهبر انقلاب را تجسم مهر و عاطفه دانست و افزود: افراد نادان موجب آزردگی آیت الله قربانی شدند و لذا پیامبر فرمود «هر کسی به عالم احترام کند مرا احترام کرده و هر کسی به عالم اهانت کند به من اهانت کرده است». البته مردم رشت و استان گیلان قدرشناس آیت الله قربانی هستند و ایشان نباید ناراحتی داشته باشد.

آیت الله محمدی گلپایگانی، با تصریح بر اینکه آنچه لازمه یک نماینده ولی فقیه و امام جمعه یک شهر مانند رشت است در آیت الله فلاحتی وجود دارد، عنوان کرد: نماینده جدید ولی فقیه در استان گیلان عالم، فاضل و درس خوانده و مدرس حوزه علمیه قم است و سابقه انقلابی و حضور در دفاع مقدس را دارد لذا تقاضا دارم همه ائمه جمعه شهرستان ها و مسئولان استانی و شهرستانی به نماینده جدید رهبری انقلاب در استان گیلان کمک کنند تا استان شما بهتر از این شود.    

به گزارش ایسنا، در این مراسم آیت الله رسول فلاحتی به عنوان نماینده جدید ولی فقیه در استان گیلان معرفی شد و از آیت الله زین العابدین قربانی تجلیل به عمل آمد.

سیزده بدر

سیزده بدر سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن های نوروزی است. در تقویم‌های رسمی ایران این روز (سیزده بدر) روز طبیعت نامگذاری شده‌است و از تعطیلات رسمی است.برخی بر این باورند که در روز سیزده بدر باید برای راندن نحسی از خانه بیرون روند و نحسی را در طبیعت به در کنند. بعد از سیزده به در، جشن های نوروزی پایان می پذیرد.

سخن پیرامون جشن «سیزده بدر»، همانند دیگر جشن های ملی و باستانی ایران، نیاز به پژوهش زیاد و مقدمه چینی ای طولانی دارد، به ویژه جشنی مانند سیزده بدر با این گستره ی برگزاری و سابقه ی طولانی که این پهنه و زمان تغییراتی ژرف در آیین ها و مراسم ویژه ی این روز ایجاد کرده است.در این راستا کوشش بر این بوده است تا خردورزانه ترین و مستندترین گفتارها، نوشتارها و نگرش ها را در این زمینه جشن سیزده بدر گردآوری کنیم.

بهتر است در آغاز، پیشگفتاری پیرامون عدد 13 و روز سیزدهم و اینکه آیا این عدد و این روز در ایران و فرهنگ ایرانی نحس است داشته یا نه فراهم آوریم :

نخست باید به این موضوع توجه داشت که در فرهنگ ایرانی، هیچ یک از روزهای سال «نحس» و «بدیمن» یا «شوم» شمرده نشده، بلکه چنانچه می دانیم هر یک از روزهای هفته و ماه نام هایی زیبا و در ارتباط با یکی از مظاهر طبیعت یا ایزدان و امشاسپندان داشته و دارند، و روز سیزدهم هر ماه خورشیدی در گاهشماری ایرانی نیز «تیر روز» نام دارد که از آن ِستاره ی تیشتر، ستاره ی باران آور می باشد و ایرانیان از روی خجستگی، این روز را برای نخستین جشن تیرگان سال، انتخاب کرده اند.

همچنین در هیچ یک از متون کهن و هیچ دانشمند و نویسنده ای، از این روز (سیزده بدر)به بدی یاد نکرده اند بلکه در بیشتر نوشتارها و کتاب ها، از سیزدهم نوروز با عنوان روزی فرخنده و خجسته نام برده اند.

سیزده بدر

برای نمونه کتاب «آثار الباقیه» جدولی برای سعد و نحس بودن روزها دارد که در آن جدول در مقابل روز سیزدهم نوروز کلمه ی «سعد» به معنی نیک و فرخنده آورده شده است.

اما پس از نفوذ فرهنگ اروپایی در زمان حکومت صفویان رسید که در این فرهنگ نیز عدد 13 را نحس می دانستند، و هنوز هم با پیشرفت های علمی و فن آوری پیشرفته اروپا، این خرافات عمیقا در دل بسیاری از اروپاییان وجود دارد که در مقایسه با خرافات شرقی، شمارگان آن ها کم نیست و مثال های بسیار دیگری مانند «داشتن روزی بد با دیدن گربه ی سیاه رنگ»، «احتمال رویدادی شوم پس از رد شدن از زیر نردبام» یا «شوم بودن گذاشتن کلید خانه روی میز آشپزخانه»،«خوش شانسی آوردن نعل اسب» و بسیاری موارد خرافی دیگر که خوشبختانه تا کنون وارد فرهنگ ما نشده اند و برای ما خنده آور هستند.

اما تنها چیزی که در فرهنگ ایرانی می توانیم درباره ی عدد سیزده پیدا کنیم، «بد قلق» بودن عدد 13 به خاطر خاصیت بخش ناپذیری آن است.(این خود نشانه ای از دانش بالای ایرانیان از ریاضی و به کارگیری آن در زندگی روزمره است.)

اما وقتی درباره ی نیکویی و فرخندگی این روز بیشتر دقت می کنیم منابع معقول و مستند با سوابق تاریخی زیادی را می یابیم.همان طور که گفته شد سیزدهم فرودین ماه که تیر روز نام دارد و متعلق به فرشته یا امشاسپند یا ایزد سپند (مقدس) و بزرگواری است که در متون پهلوی و در اوستا تیشتر نام دارد و جشن بزرگ تیر روز از تیر ماه که جشن تیرگان است به نام او می باشد.

تاریخچه ی سیزده بدر

همانطور که پیشینه ی جشن نوروز را از زمان جمشید می دانند درباره ی سیزده به در (سیزده بدر) هم روایت هست که :

«... جمشید، شاه پیشدادی، روز سیزده نوروز (سیزده بدر)را در صحرای سبز و خرم خیمه و خرگاه بر پا می کند و بارعام می دهد و چندین سال متوالی این کار را انجام می دهد که در نتیجه این مراسم در ایران زمین به صورت سنت و آیین درمی آید و ایرانیان از آن پس سیزده بدر را بیرون از خانه در کنار چشمه سارها و دامن طبیعت برگزار می کنند ...»

اما برای بررسی دیرینگی جشن سیزده بدر از روی منابع مکتوب، تمامی منابع مربوط به دوران قاجار می باشند و گزارش به برگزاری سیزده بدر در فروردین یا صفر داده اند، از همین رو برخی پژوهشگران پنداشته اند که جشن سیزده بدر بیش از یکی دو سده دیرینگی ندارد اما با دقت بیشتر در می یابیم که شواهدی برای دیرینگی جشن سیزده بدر وجود دارد.

همانطور که پیش از این گفته آمد، تنوع و گوناگونی شیوه های برگزاری یک آیین، و دامنه ی گسترش فراخ تر یک باور در میان مردمان، بر پایه ی قواعد مردم شناسی و فرهنگ عامه، نشان دهنده ی دیرینگی زیاد آن است.

همچنین مراسم مشابه ای که به موجب کتیبه های سومری و بابلی از آن آگاهی داریم، آیین های سال نو در سومر با نام «زگموگ» و در بابل با نام «آکیتو» دوازده روز به درازا می کشیده و در روز سیزدهم جشنی در آغوش طبیعت برگزار می شده. بدین ترتیب تصور می شود که سیزده بدر دارای سابقه ای دست کم چهار هزار ساله است.

شیوه های برگزاری و مراسم سیزده بدر

همانگونه که اشاره شد شیوه های برگزاری سیزده بدر و همچنین مراسم و آداب سیزده بدر بسیار متفاوت و گسترده می باشد که در اینجا به تفصیل نمی توان به آنها پرداخت، اما همانطور که می دانیم سیزدهم فروردین تیشتر روز می باشد و آغاز نیمسال دوم زراعی، و مردمان ایرانی برای نیایش و گرامیداشت تیشتر، ایزد باران آور و نوید بخش سال نیک به کشتزارها و مزارع خود می رفتند و در زمین تازه روییده و سرسبز و آکنده از انبوه گل و گیاهان صحرایی به شادی و ترانه سرایی و پایکوبی می پرداختند و از گردآوری سبزه های صحرایی و پختن آش و خوراکی های ویژه غافل نمی شدند.

بخشی دیگر از آیین های سیزده بدر را هم باورهایی تشکیل می دهند که به نوعی با تقدیر و سر نوشت در پیوند است.برای نمونه فال گوش ایستادن ،فال گیری (به ویژه فال کوزه)، گره زدن سبزی و گشودن آن ،بخت گشایی (که درسمرقند و بخارا رایج است)و نمونه های پرشمار دیگر ...از مراسم های روز سیزده بدر هستند.

از آئین های دیگر سیزده بدر که مانند  مراسم چهارشنبه سوری و نوروز، پر شمار، زیبا و دوست داشتنی است،بازی های گروهی، ترانه ها و رقص های دسته جمعی، گردآوری گیاهان صحرایی، خوراک پزی های عمومی، بادبادک پرانی، سوارکاری، نمایش های شاد، هماوردجویی جوانان، آب پاشی و آب بازی بخشی از این آیین هاست که ریشه در باورها و فرهنگ اساطیری دارند. از جمله شادی کردن و خندیدن به معنی فروریختن اندیشه های پلید و تیره، روبوسی نماد آشتی، به آب سپردن سبزه ی سفره ی نوروزی نشانه ی هدیه دادن به ایزد آب «آناهیتا» و گره زدن علف برای شاهد قرار دادن مادر طبیعت در پیوند میان زن و مرد، ایجاد مسابقه های اسب دوانی که یادآور کشمکش ایزد باران و دیو خشک سالی است.

سیزده بدر

علف گره زدن یکی از مراسم سیزده بدر

افسانه ی آفرینش در ایران باستان و موضوع نخستین بشر و نخستین شاه و دانستن روایاتی درباره ی «کیومرث» دارای اهمیت زیادی است، در «اوستا» چندین بار از کیومرث سخن به میان آمده و او را نخستین پادشاه و نیز نخستین بشر نامیده است.

گفته های «حمزه ی اصفهانی» در کتاب «سِنی ملوک الارض و الانبیاء» صفحه های 23 تا 29 و گفته های «مسعودی» در کتاب «مروج الذهب» جلد دوم صفحه های 110 و 111 و «بیرونی» در کتاب «آثار الباقیه» بر پایه ی همان آگاهی است که در منبع پهلوی وجود دارد که :

«مَشیه» و «مَشیانه» که دختر و پسر دو قلوی کیومرث بودند، روز سیزدهم فروردین برای نخستین بار در جهان با هم ازدواج کردند. در آن زمان چون عقد و نکاحی شناخته نشده بود ! آن دو به وسیله ی گره زدن دو شاخه ی «موُرد»، پایه ی ازدواج خود را بنا نهادند و چون ایرانیان باستان از این راز به خوبی آگاهی داشتند، آن مراسم را به ویژه دختران و پسران دم بخت روز سیزده بدر انجام می دادند، امروزه نیز دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی، نیت می کنند و علف گره می زنند.این رسم (علف گره زدن در روز سیزده بدر)از زمان «کیانیان» تقریبا فراموش شد و در زمان «هخامنشیان» دوباره آغاز شد و تا امروز باقی مانده است.

در کتاب «مُجمل التواریخ» چنین آمده است :

«... اول مردی که به زمین ظاهر شد، پارسیان آن را «گل شاه» نامیدند، زیرا که پادشاهی او الا بر گل نبود، پس پسر و دختری از او ماند که مشیه و مشیانه نام گرفتند و روز سیزده نوروز با هم ازدواج کردند و در مدت پنجاه سال هیجده فرزند بوجود آوردند و چون مُردند، جهان نود و چهار سال بی پادشاه بماند.»

همانگونه که شباهتی بین چارشنبه سوری و نوروز امروزی متداول در تهران و شهرهای بزرگ، با شیوه های اصیل و کهن آن وجود ندارد، سیزده بدر امروزی نیز تنها نامی از یک جشن کهن را برخود داشته و هیچ شباهتی به آیین کهن و یادگار نیاکان ما ندارد. نحوه ی اجرای جشن سیزده بدر ، مانند بسیاری از دیگر آیین های ایرانی، عمیقا از شیوه ی اصیل و باستانی خود دور شده است و به شکل فعلی آن، دارای سابقه ی تاریخی در ایران نیست.

اگر در گذشته مادران و پدران ما، سبزه های نوروزی خود را در این روز به صحرا می برده و برای احترام به زمین و گیاه، آن را در آغوش زمین می کاشته اند، امروزه ما آن را به سوی یکدیگر پرتاب می کنیم و تکه تکه اش می کنیم.

سیزده بدرِ پیشینیان ما، روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران فراوان در سال پیش رو، برای گرامیداشت و پاکیزگی طبیعت و مظاهر آن، و زیست بوم مقدس آنان بوده است. در حالیکه امروزه روز ویرانی و تباهی طبیعت است!

پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در 22 بهمن سال ۱۳۵۷، به دعوت امام خمینی همه‌پرسی حکومت جمهوری اسلامی ایران در روزهای ۱۰ و ۱۱ فروردین ۱۳۵۸ در سراسر ایران برگزار شد و ۹۸٫۲ واجدین شرکت در همه‌پرسی با دادن رای «آری»، با برقراری حکومت جمهوری اسلامی موافقت کردند.

 در روز ۱۲ فروردین نتایج اعلام شد و این روز را روز جمهوری اسلامی نامیدند. طبق اعلامیه دولت موقت، در رفراندم 20 میلیون و 288 هزار تن (98 و دو دهم درصد آراء) به حذف سلطنت و برقراری نظامی اسلامی «بله» و 241 هزار تن «نه» گفته بودند.

برگه رای‌گیری چه شکلی بود؟

برگه رای، دوقسمتی بود و شامل نیمه «آری» -به رنگ سبز- و نیمه «نه» -به رنگ قرمز- بود و روی آن چنین درج شده بود:

«بسمه تعالی

دولت موقّت انقلاب اسلامی

وزارت کشور

تعرفهٔ انتخابات رفراندم

تغییر رژیم سابق به جمهوری اسلامی

که قانون اساسی آن از تصویب ملت خواهد گذشت.»

رای‎دهندگان، می‌بایست بخش موردنظر خود را از برگه جدا می‎کردند و در صندوق رای می‎انداختند.

---

 پیام حضرت امام خمینی قدس سره به مناسبت 12 فروردین 1358

نهال انقلاب اسلامی كه با نثار خون بهترین فرزندان ایران رشد كرده بود، سرانجام در 22 بهمن 1357 به بار نشست، و با پیروزی انقلاب اسلامی و تشكیل دولت موقت از سوی امام خمینی« قدس سره» زمینه ی مهمترین همه پرسی تاریخ ایران زمین جهت تعیین نوع حكومت در ایران فراهم شد.

روز دوازده فروردین، روز ظهور شخصیت واقعی مردم ایران، روز پیروزی مستضعفین بر مستكبرین و روز تثبیت انقلاب اسلامی است كه بی هیچ ریب و شكی زمینه ساز حكومت عدل اسلامی در سراسر جهان خواهد بود.

این روز مقدس، این یوم الله پر بركت سرآغاز حیات واقعی اسلام در عصر دنیامداران و دنیا پرستان است كه از معنویت و روحانیت گسسته و سعادت خود را در پیروی از امیال  و آرزوهای حیوانی خود می دانند.

در این روز عزیز ساختار جدید سیاسی اجتماعی ایران بر مبنای آرای اكثریت قریب به اتفاق مردم یعنی 2/98 درصد آرای ملت مسلمان ایران تثبیت شد.

در این روز پر بركت نظامی متولد شد كه نور اسلام عزیز را پس از گذشت قرن های زیاد دیگرباره نه تنها در ایران اسلامی بلكه در سراسر جهان متجلی ساخت. در این روز مقدس حكومتی شكل گرفت كه شعار اصلی آن استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی بود.

این عبارت ملكوتی كه به عنوان شعار اصلی انقلاب اسلامی و توسط میلیون ها ایرانی آزاده و مسلمان در طول مبارزات درخشان ملت با سلطنت پهلوی همه روزه در جای جای ایران اسلامی فریاد كشیده شده بود، حكومتی را پایه ریزی كرد كه عدالت اسلامی یكی از اهداف عالیه ی آن بود. در این شعار مقدس كلمه ی استقلال به عنوان نخستین هدف مطرح شده بود كه رساننده ی این پیام به جهان و جهانیان بود كه امت مسلمان ایران می خواهد «اراده ی ملی» خود را حاكم بر مقدرات خویش سازد تا بتواند از نفوذ و دخالت های بیگانگان رهایی یابد و چه زیبا و متین امام خمینی قدس سره فرموده است:

«اگر استقلال كشور خودمان را تحصیل نكنیم سایر چیزها درست نخواهد شد.»

 تشكیل جمهوری اسلامی نه تنها اراده ی ملی ایرانیان را بر سرنوشت خود تثبیت كرد و برای آنان استقلال و آزادی را به ارمغان آورد، بلكه این بارقه ی امید در دل محرومان و مستضعفان جهان درخشید كه بعد از قرن ها رنج و درد، جلوه ای از وعده ی خداوند تبارك وتعالی را شاهد باشند.

امام خمینی قدس سره در تاریخ 12 فروردین 1358 پس از تثبیت نظام مقدس جمهوری اسلامی طی پیامی رادیو تلویزیونی فرمودند:

«خداوند تعالی وعده فرموده است كه مستضعفین ارض را به امید و توفیق خودش، به مستكبرین غلبه دهد و آن ها را امام و پیشوا قرار دهد. وعده ی خداوند تعالی نزدیك است. من امیدوارم كه ما شاهد این وعده باشیم و مستضعفین بر مستكبرین غلبه كنند چنان كه تاكنون غلبه كردند... من از عموم ملت ایران تشكر می كنم كه در این رفراندوم شركت كردند و رأی قاطع خودشان را كه باید گفت صددرصد پیروزی بوده است دادند و به جمهوری اسلامی هم رأی دادند... جمهوری اسلامی است كه احكام مترقی او بر تمام احكامی كه در سایر قشرها و سایر مكتب هاست تقدم دارد.»

رهبر كبیر انقلاب اسلامی قدس سره در قسمت دیگری از پیام خود فرمودند:

«صبح گاه 12 فروردین كه روز نخستین حكومت الله است از بزرگ ترین اعیاد ملی و مذهبی ماست و ملت ما باید این روز بزرگ را عید بگیرند و زنده نگه دارند روزی كه كنگره های قصر 2500 ساله حكومت طاغوتی فرو ریخت و سلطه ی شیطانی برای همیشه رخت بربست و حكومت مستضعفین جانشین آن گردید.

انتخاب واژه ی عید برای چنین روزی از سوی امام امت« قدس سره» یك انتخاب دقیق و صحیح است؛ زیرا عید به روزی اطلاق می شود كه آن روز نو و شادی آفرین باشد و باعث سربلندی و مجد یك ملت شود. بنابر این دوازدهم فروردین از بزرگترین اعیاد انقلاب اسلامی ایران می باشد.

هدف دیگر شعار اصلی انقلاب، كلمه ی آزادی بود. در رابطه با آزادی نظرات مختلف و متعددی مطرح می شود؛ اما در اسلام، آزادی جامع ترین و مانع ترین معنا را در بر دارد و آن عبارت است از: شرایط سیاسی – اجتماعی لازم برای رشد و تعالی فرد و مردم كه در آن موانع قانونی و فرهنگی مثل عرف و عادت، و موانع سیاسی، مانند سلطه ی طاغوت و استعمار و استبداد وجود نداشته باشد. یعنی انسان در انتخاب عقیده و بیان و نشر آن آزاد است. مگر آن كه به دیگران آسیبی وارد بیاید و همچنین از خود سلب آزادی به شیوه غربی ننماید به طوری كه مردم بتوانند هدایت و رشد و تعالی یابند.

هدف نهایی شعار اصلی، كلمه ی جمهوری اسلامی بود كه از به هم پیوستن جمهوری و اسلامی به دست آمده است. كلمه جمهور به معنای توده یا انبوه مردم است و منظور از گنجاندن چنین كلمه ای برای نظامِ شكل گرفته ی بعد از انقلاب، اتكا داشتن و تعیین كننده بودن رأی مردم در سرنوشت خود و كلیه ی امور اجرایی كشور می باشد و به طور كلی حكومتی را تببین می كند كه برای تأمین زندگی دنیایی توده مردم متكی به مردم باشد.

واژه ی اسلامی هم به سبب تمایز آن از دیگر نظام های جمهوری است كه ویژگی های خاص خود را دارد كه در آن ارزش های الهی و قرآنی بر تمامی شئون حاكمیت دارد و همچنین ولی فقیه كه بر طبق نظام الهی، ولایت امر و امامت امت را بر عهده می گیرد، افزون بر تأمین زندگی مردم، مسؤولیت هدایت مردم و كمك به رشد و تعالی آنان را بر عهده دارد. برای تحقق این بخش حیاتی از شعار اصلیِ انقلاب پس از پیروزی آن، نیاز بود تا رسماً ناظم مشخصی حاكم بر ایران شود و در همین راستا بود كه رهبر نهضت، امام خمینی« قدس سره» طی سخنانی فرمودند:

«... احتیاج به رفراندوم هم نیست؛ برای این كه مردم آرای خودشان را در ایران اعلام كردند. با فریادها، با دادها اعلام كردند...»

و در ادامه علت اعلام همه پرسی را رسمی كردن آن، اتمام حجت برای دیگران و بسته شدن راه اگرها و مگرها عنوان كرده و فرمودند:

«... این جانب به جمهوری اسلامی رأی می دهم و از شما هم می خواهم كه به آن رأی دهید...».

دقیقاً در همین زمان وسوسه های خناسان شروع شد. از جمله این كه طرح كردند كه حكومت بر اساس «جمهوری» بدون قید دیگری یا این كه جمهوری دمكراتیك و ... باشد. لذا امام امت قدس سره با احساس خطر انحراف در صفوف متحد ملت و با آگاهی بی نظیر خود مردم را از این خطر آگاه كرده و فرمودند:

«رأی بدهید به جمهوری اسلامی، نه یك حرف زیادتر و نه یك حرف كمتر.»و مردم ایران در روزهای سرنوشت ساز، دهم و یازدهم فروردین 1358 با حضوری آگاهانه در پای صندوق های رأی، به یكی از بزرگترین اهداف انقلاب اسلامی جامه ی عمل پوشاندند و پیروزی نهایی انقلاب اسلامی را با آرای عظیم و باور نكردنی خود تحقق بخشیدند.

نتیجه ی درخشان 2/98 درصدی آرای مردم، مطرح شدن هر گونه بحث و جدلی را در شكل و نوع حكومت ایران پس از سقوط نظام شاهنشاهی 2500 ساله از میان برد و با رهبریت قاطع امام خمینی قدس سره و مجاهدت ها و كوشش های بی نظیر امت مسلمان ایران حكومت اسلامی در سرتاسر ایران استقرار یافت؛ تا به حول و قوه ی الهی ملت بزرگ ایران بتواند توانمند و امیدوار زمینه ی تشكیل حكومت عدل اسلامی را برای ظهور امام زمان «علیه السلام» فراهم آورد.

بدین ترتیب مبارزات مستمر و پیگیر امت مسلمان ایران در برپایی حكومت اسلامی تحقق یافت و عصر نوینی در تاریخ ایران و اسلام آغاز شد.

امام خمینی« قدس سره» به شكرانه ی این پیروزی درخشان در پیام خود فرمودند:

«... من به دنیا اعلام می كنم كه در تاریخ ایران چنین رفراندومی سابقه ندارد كه سرتاسر مملكت با شوق و شعف و عشق و علاقه به صندوق ها هجوم آورده و رأی مثبت خود را در آن ریخته و رژیم طاغوتی را برای همیشه به زباله دان تاریخ دفن كنند...»

«... من از این همبستگی بی مانند كه همه به ندای آسمانی واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا لبیك گفتند و به اتفاق آرا به جمهوری اسلامی رأی مثبت دادند و رشد سیاسی و اجتماعی خود را به شرق و غرب ثابت كردند، تقدیر می كنم...»

منابع: سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی – صحیفه نور

---

خاطره رهبر معظم انقلاب از ۱۲ فروردین ۵۸

دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله العظمی خامنه‌ای به مناسبت فرا رسیدن یوم‌الله 12 فروردین خاطره‌ای از رهبر معظم انقلاب كه در تاریخ 10 فروردین 64 منتشر شده بود را بازنشر داد كه در ادامه می‌آید:

سوال: ضمن تشكر از وقتى كه در اختیار ما قرار دادید همان‌طور كه مى‌دانید در آستانه‌ى فرا رسیدن هفتمین سالگرد استقرار نظام جمهورى اسلامى ایران هستیم. شش سال پیش در چنین روزى ملت ما با شركت گسترده‌ى خود در رفراندم جمهورى اسلامى ایران به جمهورى اسلامى رأى آرى داد اگر در این زمینه مطلبى دارید و یا احیانأ خاطره‌ى شیرینى از آن روزها به یاد دارید براى ما بیان كنید.

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم

مطلب در باب روز جمهورى اسلامى و روز رفراندم خیلى زیاد است و البته خاطراتى هم از آن روز طبعاً داریم كه لابد نمى‌شود همه‌ى آن مطالب را در این گفتار كوتاه آورد به طور خلاصه روز جمهورى اسلامى یك مقطع تاریخى بى‌نظیرى در تاریخ كشور ماست، زیرا كه براى اولین بار بعد از صدر اسلام و پس از فَترَت كوتاه اولین سالهاى فتح ایران به دست مسلمین یعنى كه در آن سالهاى كوتاه البته حكومتها تا حدود زیادى اسلامى بودند در طول این تاریخ ممتدى كه كشور ما داشته، براى اولین بار بعد از آن فَترَت و بعد از آن دوران كوتاه صدر اسلام یك حكومتى اعلان شد، یك نظامى اعلان شد كه داراى دو خصوصیت مردمى بودن و الهى بودن هست؛ یعنى جمهورى اسلامى.

اصلاً این خاطره را با هیچ خاطره‌اى در تاریخ كشورمان نمى‌شود مقایسه كرد. نقطه‌ى مكمل و متمم انقلاب بیست‌ودو بهمن بود یعنى خلاصه محصول بیست‌ودو بهمن روز جمهورى اسلامى روز دوازدهم فروردین بود.

از یك نظر دیگر هم روز جمهورى اسلامى بسیار مهم است و آن این‌كه این اولین نمونه در دنیاى امروز هست كه با مكتبها، نظامها، سیاستها، دیدگاههاى مختلف، شیوه‌هاى گوناگون حكومت را به مردم دنیا عرضه مى‌كند، دارد عرضه مى‌شود؛ این اولین نمونه‌اى است كه مردم دنیا دارند مى‌بینند جمهوریهاى دیگرى كه اعلان مى‌شود جمهوریهاى سوسیالیستى، جمهوریهاى به سبك دموكراسى غربى به انواع واقسامش هیچ كدام چیز جدیدى نیست اصل جمهورى هم چیز جدیدى نبود اما آن جمهورى‌اى كه مبانى و ارزشهاى اساسى‌اش و قواعد اصلیش از اسلام گرفته شده این یك چیز بى‌نظیرى است.

یك خصوصیت دیگر هم در روز جمهورى اسلامى ما هست و آن این‌كه آن روز عید فقط ما مردم ایران نیست، بلكه عید همه‌ى كسانى مى‌تواند باشد كه مسلمانند، یعنى نزدیك به یك میلیارد جمعیت. آنها هم، یعنى ملتهاى مسلمان عادت كردند كه اسلام را در حال دفاع در موضع انفعال، درحال انزوا ببینند. آن وقتى كه یك ملتى در موضع تهاجم به قدرتهاى سلطه‌گر و تهاجم به نظامهاى بشرى ناقص قرارمى‌گیرد و اعلان یك جمهورى براساس اسلام مى‌كند این براى همه‌ى ملتهاى مسلمان مایه‌ى مباهات و سربلندى است خلاصه خصوصیات گوناگونى در روز جمهورى اسلامى هست.

خاطره، من البته در آن روز، روز رأى‌گیرى كرمان بودم از طرف امام یك مأموریتى به من محول شده بود كه بروم بلوچستان و سر بزنم به شهرهاى بلوچستان و مردم آن‌جا را از نزدیك دیدار بكنم و پیام امام را براى آن مردم ببرم. پیام محبت و دلسوزى را كه ملاحظه مى‌كنید از همان روزهاى اوّل امام به فكر افتادند كه با این مستضعفین دورافتاده‌اى كه به كلى فراموش شده بودند، حتى در نظام گذشته ملاطفت و محبت كنند و من را كه آن‌جا سابقه داشتم آشنائى نسبتاً زیادى داشتم فرستادند آن‌جا براى این كار.

كرمان رسیده‌بودم من در راه بلوچستان كه روز رأى‌گیرى بود، در فرودگاه بچه‌هاى حزب‌الهى و داغ كرمان آمدند، صندوق را آوردند چند تا صندوق بود، هر كدام مى‌خواستند كه بیاورند من تویش رأى بیاندازم. آنها هم من را مى‌شناختند. یعنى سابق كه كرمان رفته بودم و مردم كرمان با من آشنا بودند. من هم خیلى به مردم كرمان از قدیم علاقه داشتم مردم خیلى بامحبت و جالب بودند همیشه در چشم من. خیلى لحظه‌ى شیرینى بود براى من، آن لحظه‌اى كه این رأى را من مى‌انداختم توى صندوق و مى‌دیدم آن شور و هیجانى را كه مردم كرمان از خودشان نشان مى‌دادند در رأى دادن. بعد هم نشان داده شد كه خب نودونه درصد آراء به جمهورى اسلامى آرى بود.

خاطره‌اى كه فقط اشاره مى‌كنم مخالفتهایى است كه با رأى‌گیرى به این شكل وجود داشت كه از طرف جناحهاى مختلف این مخالفتها بود همه هم خودشان را بعدها نشان دادند. هم آن جناحهایى كه بر مطبوعات كشور مسلط بودند، روشنفكرهاى چپ و نیمه چپ و لیبرال و التقاطى، اینها كه مطبوعات آن روز را اطلاعات، كیهان آن روز را توى مشت داشتند كه خب بحمدالله بعد همه ازاله شدند و روزنامه‌ى حسابى دیگرى هم نبود یعنى همین روزنامه‌ى جمهورى اسلامى كه نبود روزنامه‌ى دیگرى هم كه بشود مورد اتفاق باشد همین‌طور. هرچه دلشان مى‌خواست مى‌نوشتند.

رفته بودند این‌جا و آن‌جا این روشنفكرهاى گروهكى سیاسى ملحد و نیمه‌ملحد از شخصیتهاى گوناگون نظر خواسته بودند كه به نظر شما آرى یا نه درست است؟ یا بیائید چندجور حكومت را مطرح كنیم و رأى بگیریم. مقصودشان هم این بود كه مردم را از آن یكپارچگى خارج كنند، اگرچه فرقى هم نمى‌كرد یعنى تأثیرى هم نداشت. اگر مردم خب طبیعى بود كه به آن شیوه‌هاى دیگر رأى نمى‌دادند و به خصوص بعداز آنى كه امام آنجور صریح فرمودند جمهورى اسلامى نه یك كلمه كم، نه یك زیاد، لكن آنها كار خودشان را مى‌كردند به امید این‌كه شاید بتوانند شكاف بیندازند این رأى زیاد مردم را كم كنند، رأى را تقسیم كنند از این كارها مى‌كردند و اوضاعى داشتیم ما در شوراى انقلاب با آن جناح لیبرال و به اصطلاح ملى‌گرا كه بیشترین خصوصیتشان مخالفت با خط اصیل انقلاب بود كه این شیوه‌اى را كه بعد هم انجام گرفت این شیوه را اثبات كنیم كه این شیوه‌ى درستى است.

منابع: سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی – دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله العظمی خامنه‌ای

---

12 فروردین و سه مفهوم استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی

12فروردین یکی از روزهای تاریخی و مهم ایران اسلامی است، در این روز با رای اکثریت قاطع مردم، نظام سیاسی کشور پس از 2500 سال از نظام سلطنتی به نظام جمهوری اسلامی وحکومت مردمی تغییر یافت.

در 12فروردین 1358 ثمره مبارزات ضد سلطنتی و طاغوتی و شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی ملت ایران به بار نشست و نظام جمهوری اسلامی ایران استقرار یافت.

در این روز ملت ایران با رای 98/2 درصدی خود ساختار سیاسی ، اجتماعی ایران را تغییر داد و جمهوری اسلامی مستقر شد. به همین سبب این روز مبارک از آن پس روز «جمهوری اسلامی» نام گرفت.

پس از آنکه قرنها تئوری جدایی دین از سیاست و نظامهای حکومتی لائیک بردنیا سیطره داشت و قوانین شرعی و الهی امری خصوصی در زندگی مردم تعبیر می شد، در 12فرودین سال 58 نظامی متولد شد که این نظریه‌ها را در قرن بیستم باطل کرد و حکومت اسلامی را براساس موازین وآموزه‌های دینی به منصه ظهور و عمل رساند.

جمهوری اسلامی شکل نوینی از نظامهای حکومتی است که تلاش می کند با الهام از قوانین و تعالیم نجات بخش اسلام الگوی زندگی جدیدی درعرصه اجتماعی و سیاسی بشر امروزی ارائه دهد تا بر اساس آن نیازهای مادی و معنوی انسان توئمان فراهم شود.

از نظام جمهوری به «حکومت مردم بر مردم» تعبیر می شود و «جمهوریت» در نظام حکومتی نشان دهنده نقش مردم در تشکیل و استمرار آن است به طوری که مردم با حضوردر صحنه‌های مختلف علاوه بر مشارکت در تعیین سرنوشت خویش خواسته‌های خود را از حکومت مطالبه می‌کنند.

معنی لغوی «جمهوریت» یعنی حکومت برخواسته از مردم و یا همان دمکراسی گرچه مورد اتفاق اغلب تحلیلگران، سیاستمداران و حاکمان سیاسی است، اما نظام‌های حکومتی در معنی اصطلاحی این واژه دچار اختلاف نظرهستند و از آن برداشتهای متفاوتی دارند.

در زمان تعیین نظام سیاسی کشور پس از سرنگونی نظام طاغوت شاهنشاهی «جمهوری دمکراتیک»، «جمهوری»، «حکومت اسلامی» و ... از جمله نظامهای بود که مطرح شد، ولی امام راحل از همان ابتدا تاکید فراوانی بر استقرار نظام حکومتی جمهوری اسلامی داشتند، به طوری که برجمهوری اسلامی نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر تاکید کردند.

این تاکید نیز بر اساس خواست مردم در دوران مبارزات ضد ستم شاهی بود که در شعار آنها موج می زد و مردم در همه تظاهرات‌ها یکپارچه استقلال آزادی و جمهوری اسلامی را فریاد می‌کشیدند.

بر این اساس اصل جمهوریت و اسلامیت اصل جدا ناپذیردر نظام حکومتی ایران است که برای تثبیت، استمرار و تداوم آن شهیدان زیادی تقدیم شده است.

«آزادی» از دیگرشعارها و خواسته‌های ملت ایران در ایام انقلاب بود که با استقرار جمهوری اسلامی شکل عملی به خود گرفت و قشرهای مختلف با حضور در تمام صحنه‌ها آزادانه به خواسته‌های خود جامه عمل پوشانده و در تعیین سرنوشت خود مشارکت می‌کنند.

گرچه لغت آزادی نیزهمانند دیگر واژه‌ها، امروزه مظلوم واقع شده و در نظام سلطه مصادره می‌شود و با نام آزادی حقوق خیلی‌ها تضییع می‌گردد، ولی این واژه در اسلام معنای متعالی دارد. بر این اساس مردم طبق قانون برای تعالی و کمال خود از حق انتخاب و آزادی بیان برخوردار است وکسی نمی تواند این حق را از مردم سلب کند. در این مکتب سلب آزادی و حق انتخاب از خود نیز نوعی ظلم به خویش است.

«استقلال» بعد دیگری از نظام جمهوری اسلامی ایران است که با استقرار آن ملت ایران از وابستگی به شرق و غرب رهایی یافت و در عرصه بین الملل با حفظ اصول به دفاع از حقوق خویش پرداخت.

استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران و سرنگونی نظام سلطنتی پهلوی علاوه بر اینکه تحولات داخلی به دنبال داشت، تغییراتی در نظام بین الملل، به ویژه در خاورمیانه ایجاد کرد تغییراتی که با اهداف استعمارگران همسو و سازگار نبود و دشمنی آنان را علیه ملت ایران برانگیخت.

از این رو حفظ استقلال هزینه‌هایی در برداشته و دشمنان این مرزوبوم با طراحی توطئه‌های مختلف از جمله جنگ تحمیلی، ترور شخیصت‌های سیاسی، تحریم قتصادی و... و درنهایت ایجاد موانع و دشمنی در دست یابی به فناوری صلح آمیزهسته‌ای سعی در خدشه دار کردن استقلال ملت هوشیار ایران عزیز دارد.

ملت ایران در آغاز دهه چهارم استقرار «استقلال ، آزادی و جمهوری اسلامی» با تجدید پیمان با آرمانهای امام خمینی (ره) معمارکبیر انقلاب اسلامی و شهیدان به خون خفته خود بار دیگر بر حفظ این آرزشها پای می‌فشارد و روز «جمهوری اسلامی» را به عنوان یکی از ماندنی ترین روزهای تاریخی این سرزمین گرامی می‌دارد.

منبع: سایت آفتاب

---

روایت دقیق صادق طباطبایی از 12 فروردن و رای قاطع به نظام جمهوری اسلامی

روز ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، نتایج رفراندوم تغییر رژیم که روزهای ۱۰ و ۱۱ فروردین برگزار شد، اعلام گردید که طی آن ۹۸/۲ درصد مردم ایران به «جمهوری اسلامی» رای آری دادند. روزنامه کیهان در شماره روز ۱۲ فروردین ۵۸ خبر داد: «با ۱۸ میلیون رای، رژیم ایران، جمهوری اسلامی شد.» امام خمینی هم فرمود: ۱۲ فروردین روز نخستین حکومت الله است. در تقویم رسمی هم روز ۱۲ فروردین به عنوان «روز جمهوری اسلامی» نامگذاری شده است.

صادق طباطبایی، که از مجریان برگزاری رفراندوم بوده است، می‌گوید: ۱۲ روز از پیروزی انقلاب نگذشته بود که مرحوم حاج احمدآقا خمینی گفتند، امام می‌گویند رفراندوم باید هرچه زود‌تر برگزار شود. من با آقای دکتر صدر حاج سیدجوادی در وزارت کشور دیدار کردم و پیام امام را به ایشان دادم. وزیر کشور گفت ما الان تشکیلات سالم اداری در کشور نداریم. حتی پاسبان‌ها نه می‌توانند با لباس و اونیفورم سابق سرکار بروند و نه ابزار بی‌سیم و ماشین دارند، کلانتری‌ها هم اکثر در روزهای آخر به شدت آسیب دیده است. در مراکز استان‌ها و شهر‌ها هم استانداران و فرمانداران هنوز مستقر و مسلط به اوضاع نشده‌اند. انجام امر امام چند ماهی فرصت نیاز دارد. من مطلب را به احمد آقا طی یک تماس تلفنی اطلاع دادم. کمی بعد ایشان تلفن کرد و گفت امام می‌فرمایند، اگر کمی بجنبید، این کار انجام می‌شود. دو روز بعد احمدآقا مجددا زنگ زد و گفت امام می‌گویند قصه رفراندوم به کجا رسید؟ من گفتم مطلب تازه‌ای ندارم.

ایشان گفت امام معتقدند خود شما به وزارت کشور بروید و با تجربه کار سازمانی که از انجمن‌های اسلامی دارید، سامان دادن به این امور را خود برعهده بگیرد. کمی فکر کردم و گفتم من که نمی‌توانم فردا صبح به دیدار وزیر بروم و بگویم صبح بخیر، آمده‌ام رفراندوم برگزار کنم. گفت من ترتیب کار را می‌دهم و مطلب را به امام منتقل کرد. امام با هوش و درایتی که داشتند متوجه شدند و ظاهرا توسط سیداحمد آقا یا کس دیگری به مهندس بازرگان و ایشان هم به آقای صدر حاج سیدجوادی - وزیر کشور- گفتند.‌‌ همان شب به قم رفتم و اوضاع نامساعد را که منظور وزیر کشور بود برای ایشان شرح دادم و ضمنا گفتم آقا، حالا که دنیا شما و رهبری شما و این انقلاب به این عظمت را پذیرفته و به رسمیت شناخته است، چه نیازی به رفراندوم داریم؟ من مطمئن هستم اگر شما «جمهوری اسلامی» را به عنوان نظام سیاسی کشور اعلام کنید، هم مردم ما و هم دنیا آن را خواهند پذیرفت.
 
ایشان در جواب گفتند شما الان نمی‌فهمید. پنجاه سال دیگر خواهند گفت با سوءاستفاده از احساسات مردم، نظام مورد نظر خود را بر مردم تحمیل کردند. نه حتما باید رأی‌گیری شود و دقیقا تعداد مخالف و موافق معین شود. من وقتی از قم برگشتم، منزل خاله‌ام بودم که آقای صدر تماس گرفت و مرا به وزارت کشور دعوت کرد. من به اتفاق دکتر حسن حبیبی به دیدار ایشان رفتیم و بعد از کمی گفت‌و‌گو، معاونت سیاسی و اجتماعی را به من و معاونت اداری و عمران را به ایشان واگذار کرد. از آن تاریخ هر دوی ما در وزارت کشور شروع به کار کردیم. تقریبا اواسط اسفند ۵۷ بود که احمد آقا گفت یک سری بیا قم و رفتم و گفت آقا پایش را کرده است توی یک کفش و گفته است که باید خیلی زود رفراندوم برگزار بشود برای جمهوری اسلامی.

به ایشان گفتم خیلی خوب، اما خیلی زود یعنی چه؟ گفت امام می‌گوید همین روزهای آینده، گفتم قبلا توضیح دادم که این کار تشکیلات لازم دارد و نظم می‌خواهد، فرمانداری‌ها، استانداری‌ها، صندوق، جمع‌آوری تهیه تعرفه و ارسال، ستاد مرکزی و این‌ها همه به این سرعت نمی‌شود، گفت که نمی‌دانم دیگه آقا اصرار دارد که این انجام بشود.

من دوباره به قم رفتم و به ایشان گفتم آقا خود شما نظام جمهوری اسلامی را اعلام کرده‌اید، این کافی است و دنیا هم که مشروعیت شما را قبول کرده است، این هیچ ایرادی ندارد. ایشان گفتند شما الان را نگاه نکنید، آن چیزی که در تاریخ می‌ماند، واقعیت‌های تاریخی است. شما سعی کنید که هر چه زود‌تر دولت این کار را برگزار کند. آن موقع من در هیات وزیران هیچ نقشی نداشتم و گاهی اوقات در جلسات دولت به درخواست دوستان شرکت می‌کردم. به ایشان گفتم برگزاری یک چنین کاری خیلی تدارکات می‌خواهد، از وزارت کشور که باید یک ستادی تشکیل بدهد در شهرستان‌ها و در مراکز استان‌ها، بخشداری‌ها، یک بسیج تشکیلاتی و عمومی باید صورت بگیرد، الان در صورتی که پاسبان‌ها جرأت نمی‌کنند با لباس پاسبانی بیرون بیایند و سر چهارراه‌ها بمانند برای نظم عمومی، چطوری می‌خواهید این کار برگزار بشود.

ایشان گفتند نه این کار امکان‌پذیر است، شما بروید و کار را به سبک انجمن اسلامی در بیاورید. من آمدم تهران و آن شب مطلب را به آقای صدر حاج سیدجوادی اطلاع دادم، ایشان گفت شما اولویت کارتان را روی برگزاری رفراندوم بگذارید. گفتم بسیار خوب ولی این بدعتی نباشد برای انجام کار دائم در وزارت کشور چون من الان تهران را هنوز بلد نیستم، چطوری می‌توانم معاون سیاسی و اجتماعی وزارت کشور بشوم. به هر حال فایده نکرد و من در آنجا مشغول کار شدم و این دقیقا ۱۴ یا ۱۵ اسفند سال ۵۷ بود.

تشکیل ستاد برگزاری رفراندوم

در عرض کمتر از ۳ روز به سبک انجمن اسلامی ما یک ستاد برگزاری رفراندوم در وزارت کشور تشکیل دادیم و به تعداد استانداری‌ها افرادی را از انجمن اسلامی و دوستان دیگر گرد آوردیم. البته تشکیلات ستاد انتخاباتی وزارت کشور که از زمان گذشته با یک مدیریت کل اداره می‌شد، خدمات ستادی به ما ارایه می‌داد و تجربه‌های تشکیلاتی خود را در اختیار ستاد رفراندوم می‌گذارد. قرار شد ۳ نفر در مرکز بمانند و بقیه به مراکز استان‌ها اعزام بشوند، در آنجا نیز یک ستاد مرکزی به تعداد شهرستان‌ها افرادی را با کمک ائمه جمعه که مورد اعتماد احمد آقا بودند در اختیار گرفتند. در مرکز شهر‌ها نیز همین‌طور به تعداد روستا‌ها و بخش‌ها افراد انتخاب شدند.

تقریبا بیستم اسفند بود که ستاد رفراندوم کل کشور تشکیل شد. آن موقع تشکیلات کشوری از هم پاشیده بود، استانداری‌ها سر و سامان نداشت. بعضی از استانداران که به تازگی به محل کار خود اعزام شده بودند، مورد اعتراض اهالی بودند. یک بار در یکی از روزنامه‌ها نوشته بود: «آقای بازرگان آن انقلاب کجا و این انتصابات کجا؟!» در خیلی موارد توده‌ای‌ها و نیروهای چپ و عناصر ضد انقلاب در ایجاد بلوا و نارضایتی نقش داشتند. استانداران هنوز مجال زیادی برای تسلط به کار پیدا نکرده بودند، در حوزه‌های کوچکتر فرمانداری و شهرستان‌ها و بخشداری‌ها نیز به همین شکل بود و سازمان منظمی که عهده‌دار اجرای صحیح و بدون دغدغه رفراندوم بشود، وجود نداشت. با وظیفه سنگینی روبرو بودیم و چاره‌ای ندیدیم که یک جلسه مشترکی با روحانیون معتمد امام در مراکز استان‌ها بگذاریم و از آن‌ها تقاضا کنیم که تسهیلاتی را فراهم کنند. در این زمینه با کمک حاج احمد آقا با روحانیون سر‌شناس مراکز استان‌ها مانند آقای صدوقی در یزد هماهنگی‌هایی کردیم. آیین‌نامه اجرائی رفراندوم تدوین و به دولت و به شورای انقلاب جهت تصویب فرستاده شد.

شورای انقلاب و تصویب قوانین رفراندوم
 
برنامه‌ریزی و تصویب قوانین مربوط به رفراندوم تعیین شکل حکومت ایران برعهده شورای انقلاب بود. این رفراندوم، هم به آن دلیل که رفراندوم شکل‌گیری نظام بود و هم به سبب آنکه اولین رفراندوم عمومی، پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود، اهمیت فراوانی داشت و به همین دلیل، تصویب قوانین مربوط به آن نیز، دارای اهمیت بسیار بود.

بر اساس قانون مصوب شورای انقلاب، در هر برگ رأی، حروف رأی موافق (آری) با رنگ سبز و حروف رأی مخالف (نه) با رنگ قرمز چاپ شده بود. بخش بالای این دو قسمت که حروف آن به رنگ قرمز بود، تعرفه رفراندوم بود و رأی‌دهندگان، پس از دریافت برگ رفراندوم، نظر خود را به صورت مخفی برای یکی از دو حالت زیر اعلام می‌کردند:

۱- تغییر رژیم سابق به جمهوری اسلامی که قانون آن از تصویب ملت خواهد گذشت. (آری)، با رنگ سبز.

۲- تغییر رژیم سابق به جمهوری اسلامی که قانون آن از تصویب ملت خواهد گذشت. (نه)، با رنگ قرمز.

اظهارنظر‌ها درباره نوع نظام سیاسی ایران

پس از مطرح شدن انجام رفراندوم، بر سر نام و عنوان نظام سیاسی ایران که باید در رفراندوم مورد سؤال قرار گیرد، اختلافاتی بروز کرد. دولت موقت سعی داشت کلمه «دموکراتیک» را به «جمهوری اسلامی» اضافه کند که با مخالفت جدی امام و نیروهای انقلابی مواجه گردید. بازرگان در مصاحبه‌ای در تاریخ ۴ بهمن ۱۳۵۷ به این مساله اشاره کرد. نخست‌وزیر صراحتا از نظریه جمهوری دموکراتیک اسلامی پشتیبانی کرد و روزنامه‌های وابسته و نزدیک به گرایش او، به اظهارات وی دامن زدند، مثلا کیهان با تیتر درشت نوشت: «بازرگان: به جمهوری اسلامی، صفت دمکراتیک را باید اضافه کرد.»

استدلال بازرگان این بود که نباید انتخاب‌های متعدد را از مردم سلب کرد و آنان را تنها بر سر دو راه قرار داد بلکه مفهوم دموکراتیک جنبه عام‌تری است که حتی می‌توان اسلام و هر نوع نظام حکومتی دیگر را بعد‌ها در آنجا داد. در راستای سخنان بازرگان، دیگر چهره‌های دولت موقت نیز از نظریه دموکراتیک اسلامی دفاع کردند. احمد صدر حاج سیدجوادی، وزیر کشور، نیز گفت اگر بناست ما حکومت دموکراتیک داشته باشیم، چرا این دموکراسی از آغاز رعایت نشود، یعنی از نخستین قدم دوران جدید پس از نظام استبدادی، مردم در انتخابات نوع جمهوری مختار باشند و رفراندوم ما از نظر سندیت و مشروعیت دارای استحکام و قوام قانونی مطلق باشد. حاج سیدجوادی حتی از بازرگان نیز قدم جلو‌تر گذاشت و گفت: «مناسب آن است که فقط مفهوم جمهوری دمکراتیک باشد تا در تدوین قانون اساسی بتوانیم آن را به هر شکلی در آوریم.»

امام خمینی شدیدا با نظریه دموکراتیک اسلامی به مخالفت برخاستند و آن را نشانی از نفوذ و نماد غرب‌زدگی به حساب آوردند. ایشان فرمودند فقط «جمهوری اسلامی»، نه یک کلمه زیاد و نه یک کلمه کم. امام در پیام دیگری که در ۴ فروردین ۱۳۵۸ پخش گردید، صراحتا اعلام کردند که شما ملت ایران در انتخاب نوع حکومت آزاد هستید. یعنی می‌توانید به هر نظام مورد دلخواه رأی دهید اما خود من به جمهوری اسلامی رأی می‌دهم. آیت‌الله مطهری نیز با اضافه کردن مفهوم دموکراتیک به «جمهوری اسلامی» موافق نبود و در این باره گفت: «... در عبارت جمهوری دموکراتیک اسلامی، کلمه دموکراتیک حشو و زاید است...»

برگزاری رفراندوم در فروردین ۵8

دکتر صادق طباطبایی روز ۱۷ اسفند ۵۷ به همراه چند نفر از دست‌اندرکاران ستاد مرکزی رفراندوم حضور امام رسیدند. وی درباره این ملاقات می‌گوید: «روز دهم فروردین ۵۸ به عنوان تاریخ برگزاری رفراندوم تعیین شد. امام تأکید داشتند هر چه سریع‌تر رفراندوم برگزار شود. وقتی مشکلات را عرض کردم، گفتند شما حرکت بکنید، مردم هم مردم نجیبی هستند، کمک خواهند کردند و زیاد نگران تحریکات ضد انقلاب نباشید. در جواب ایشان گفتم گاهی ناهماهنگی‌ها مربوط به روحانیون شهرستان‌هاست. گفتند هر جا با اشکال مواجه شدید به من اطلاع بدهید.»

بدین ترتیب مقدمات برگزاری رفراندوم فراهم شد و در اولین ساعات روز دهم فروردین رفراندوم با شکوه هر چه تمام‌تر آغاز شد. حضور مشتاقانه مردم از‌‌ همان ساعات اولیه نمایان بود. بسیاری از مردم برای نخستین بار در طول عمر خود بود که در رأی‌گیری شرکت می‌کردند. از اخبار و گزارش‌ها و تصاویری که وجود دارد میزان شور و حرارت وصف‌ناپذیر مردم، حتی اقلیت‌های مذهبی کاملا پیدا است. روز اول آنچنان تراکم جمعیت زیاد بود که به برخی مناطق، به خصوص مناطق مرزی تعرفه لازم نرسید و نزدیک غروب امام اجازه داد که ۲۴ ساعت دیگر مدت رأی‌گیری تمدید شود. دکتر طباطبایی در این باره می‌گوید: «ما یک پل ارتباطی بین مراکز استان‌ها و شهرهای بزرگ برقرار کردیم و با هواپیما و هلی‌کوپتر و خیلی‌ جا‌ها با قاطر برگه‌ها را به جاهایی که نرسیده بود رساندیم.

 باز هم گزارش‌هایی می‌رسید که گروه‌های ضد انقلاب چریک‌های فدایی خلق و مجاهدین خلق اقداماتی کرده بودند و برگه‌ها را از بین برده بودند. متأسفانه علی‌رغم تدابیر امنیتی در گنبد و ترکمن صحرا و سقز و سنندج و مهاباد نگذاشتند رفراندوم برگزار شود. حتی به اتومبیل هیات حسن نیت و نمایندگان آقای طالقانی هم حمله کردند که خوشبختانه به آن‌ها آسیبی نرسید. در سنندج اکیپی شامل شش پزشک و سه پرستار که برای مداوای مجروحین رفته بودند مورد حمله قرار گرفته و کشته شدند. مأموران وزارت کشور با صندوق‌های سیار به بیمارستان‌ها و زندان‌ها هم می‌رفتند، از نکات جالب اینکه امیرعباس هویدا در زندان درخواست کرده بود رأی بدهد که برگه به او داده شد و او هم رأی آری به جمهوری اسلامی داد.

بلافاصله پس از اتمام ساعات رأی‌گیری، شمارش آراء آغاز شد. یادم است در حالی که نتایج آراء را از نقاط مختلف دریافت می‌کردیم، اطلاع دادند که چریک‌های فدایی یا عده‌ای مسلح قصد دارند به ستاد انتخابات حمله کنند. عده‌ای از کارکنان ترسیده بودند، آقای کیارشی – معروف به پیراشکی – از دوستان انجمن اسلامی شهر آخن هم آن موقع به وزارت کشور برای دیدار با من آمده بود. من گفتم به نظر می‌رسد جنگ روانی باشد. ولی بالاخره حرکت مذبوحانه و بی‌ثمری انجام دادند. علیرغم آن شمارش آراء ادامه یافت.

ساعت ۱- ۲/۵ بعد از نیمه شب بود که نتایج جمع‌آوری شد. با وجود اینکه در برخی از شهر‌ها رأی‌گیری انجام نشده بود و به برخی نقاط هم برگه رأی نرسیده بود، اما روی برخی اطلاعات، تخمین ما این بود که ۹۴ درصد واجدین شرایط در رفراندوم شرکت کرده‌اند، البته سرشماری دقیق جمعیتی نداشتیم، اما بر اساس تعداد تعرفه‌ها و اطلاعات دیگر جمعیتی این درصد را به دست آوردیم که خوب یک امر بی‌سابقه‌ای بود... و ۹۸/۲ درصد رأی آری به جمهوری اسلامی دادند... ضمنا ۴۱۲ یا ۴۱۳ نفر هم خواهان جمهوری دمکراتیک خلق [بودند]...»

 در مطلب ذیل به برخی از فواید قناعت از زبان امام علی علیه السلام اشاره می کنیم:

عید نوروز جشن باستانی ایرانیان...

یکی از جشن های باستانی ایرانی جشن عید نوروز می باشد که به همین مناسبت به تشریح تاریخچه ای از این عید باستانی در ادامه می پردازیم.

جشن همتای واژه (عید) در زبان های ایرانی (جشن) یا (یسن) است. از ریشه YAZ به معنای ستایش، نیایش و پرستش؛ (ایزد) به معنای ستایش شده و نیایش شده نیز از همین ریشه است. (جشن) واژه ای ایرانی، مذهبی و بسیار کهن است.

این واژه که باری گران از معناها و سنت های ویژه ایرانی را بر دوش دارد، در اصل عبارت بوده است از برپایی مراسم نیایش و سپاس به مناسبت رخداد یک پیروزی، یک واقعه اجتماعی یا یک معجره آسمانی که سودی برای اجتماع داشته باشد. مردم به هنگام برپایی بزرگداشت گردهم جمع می آمدند و خدای را با مراسم ویژه مذهبی نیایش می کردند، و این نیایش و سپاس همه ساله به عنوان قدرشناسی از موهبتی که از سوی خداوند ارزانی شده بود تکرار می گردید.

این مراسم با رقص های مذهبی و سرود و موسیقی نیز همراه بوده است. آن چنان توده هایی از آتش برپا می داشتند و در کنار آن صدها و هزارها اسب و گاو و گوسفند قربانی می کردند. آن گاه سهمی از قربانی به آتش داده می شد و باقیمانده آن میان مستمندان و نیایشگران پخش می گردید و با همین گوشت قربانی سور و مهمانی برگزار می شد. همین جشن ها در دوره های مختلف زندگانی اقوام ایرانی، آغاز سال را اعلام می کردند.

بنیاد عید نوروز 

جشن عید نوروز
این جشن از کهن ترین جشن های ایرانی است که پژوهشگران بنیاد آن را هند و ایرانی ندانسته اند، بلکه با قید احتمال آن را به اقوام بومی نجد ایران پیش از مهاجرت و آریاییان، منسوب می دانند. همچنین دو جشن مهرگان و نوروز از طریق سومریان به بین النهرین راه یافته و در آنجا دو جشن (ازدواج مقدس) و (اکیتو) را پدید آورده که بعدها در بین النهرین این هر دو جشن به صورت جشنی واحد در آغاز سال نو برگزار گردیده، ولی در نجد ایران همچنان تا دوره اسلامی به صورت دو جشن مستقل بر قرار مانده است. بنابراین سه جشن «نوروز»، «مهرگان» و «سده» بیشتر در زمره اعیاد ملی ایرانی قرار می گیرند تا جشن های مذهبی.
 

نوروز نماد رستاخیز حیات

نوروز و فروهر
ماه فروردین به فـَرَوَهرها و یا فروشی ها تعلق دارد. جشن نوروز نیز نمادی از سالگرد بیداری طبیعت از خواب زمستانی است که به رستاخیز و حیات منتهی می شود. فروهر یکی از نیروهای غیر مادی در وجود انسان است و نوعی همزاد آدمیان که پیش از آفرینش مادی مردمان در جهان مینوی به وجود می اید و پس از مرگ آدمیان نیز دوباره به جای نخستین خویش باز می گردد. در عقاید باستانی تر، ایرانیان تنها قهرمانان را دارای فروهر می دانستند، اما بعدها پرهیزگاران نیز از این موهبت بهره مند می شوند. آنان سالی یکبار برای دیدار بازماندگانشان به خانه های خویش فرود می آیند و ورود آنان برکت را به همراه خواهد داشت، آن زمان که خانه را پاکیزه و درخشنده ببینند. ولی چنانچه آن را آشفته در هم و پاکیزه نشده بیابند برکت برای آن نخواسته ، آن را رها می کنند. حضور فروهرها از طلیعه فروردین و نوروز آغاز می شود و تا دهم فروردین و به روایتی تا نوزدهم آن ادامه می یابد از این جهت مراسم آتش افروزی بر بالای بام ها انجام می پذیرفته تا راه خانه ها را به فروهرها نشان دهند.

نوروز در گذشته